Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze week: onbegrip bij doodgeboren dochter.
Ik heb twee kinderen van drie en vijf. Vier maanden geleden hebben mijn man en ik een dochtertje gekregen dat dood is geboren. Ik ben intens verdrietig, maar mijn moeder zegt: “Kind, wees blij dat je twee gezonde kinderen hebt.” Ik vind dat hard en voel me door haar in de steek gelaten.
Uw moeder staat in een traditie van miljoenen jaren. Relatief kort geleden maakte bijna elke moeder mee – als ze zelf niet was gestorven in het kraambed – dat een deel van haar kroost de volwassenheid niet bereikte omdat de medische wetenschap tekortschoot. Het was een gegeven van de natuur, zoals onweer en storm. Het had geen zin er lang over te treuren; dat kostte energie die aan volgende zwangerschappen moest worden besteed. Je mocht niet verzwakken.
Over doodgeboren kinderen werd niet meer gepraat. Tante Els heeft een oudere vriendin die op latere leeftijd toevallig ontdekte dat ze in 1943 een ouder zusje had gehad dat was gestorven toen ze acht maanden was. Haar ouders hadden nooit meer over het kindje gesproken – zelfs niet met elkaar. Dat werd in die tijd gezien als de beste manier om verdriet te verwerken. Tegenwoordig wordt daar anders over gedacht. Blijkbaar is uw moeder van de oude stempel. Dat betekent niet dat ze ongevoelig is voor uw verdriet. Waarschijnlijk denkt ze dat ze u het beste helpt door zo nuchter te reageren. Met deze wetenschap in uw achterhoofd kunt u misschien een gesprek met haar aangaan, zonder verwijten, waarin u samen bespiegelt hoe u uw verdriet het beste kunt hanteren. Wij wensen u veel sterkte.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
