Hartstikke gezellig, zo’n samengesteld gezin. Maar niet als iedereen tegelijk aandacht wil. ‘Soms verzin ik dat de koffie op is en ga ik een stukje rijden.’
Linda Kraan-Wolters (38) is moeder van Marlynn (17) en Quinten (14). Haar man Ivan (43) is de vader van Sam (14). Samen kregen zij nog vier kinderen: Stan (9), Julia (6), Anne (2) en Olav (1).
“Een jaar na onze ontmoeting trok ik met mijn kinderen bij Ivan in, vanuit Twente naar de andere kant van het land. Sam, toen drie jaar, wilde niet veel van mij weten. ‘Mijn huis, mijn papa, mijn speelgoed!’ riep hij steeds. De hele dag was ik politieagentje aan het spelen, vooral als Quinten met iets wilde spelen dat van Sam was. Waar ben ik aan begonnen, nu heb ik mijn huis al opgezegd, heb ik toen weleens gedacht. Later besefte ik dat wij voor Sams gevoel inbraken in zijn leven met zijn vader.
Ivan wilde heel graag nog een baby van ons samen. Ik twijfelde. Ik had soms heimwee naar Enschede en zag tig beren op de weg. Wat als we een kind kregen en toch uit elkaar zouden gaan? Dan kon ik niet zomaar terug naar het oosten verhuizen. ‘Gebruik nou eens je gevoel in plaats van je verstand’, zei Ivan. Hij had gelijk. Ik stopte met de pil en was direct zwanger. Vanaf het moment dat Stan werd geboren, was iedereen gewoon broertje en zusje, niks geen stief meer.
Na de komst van Julia riepen we dat we klaar waren met kinderen krijgen. We trouwden, en op de bruiloft smaakte de wijn me niet. Ik bleek zwanger van Anne. Ook Olav was ongepland, maar absoluut een cadeautje. Of er nu echt geen kinderen meer komen, weet ik niet. We hebben inmiddels geleerd om nooit nooit te zeggen.
Lees ook
Fotoserie: zo ziet het (hectische) leven van een gezin met een vierling eruit >
Het is druk, zeven thuiswonende kinderen. Er wordt geruzied, door elkaar heen gepraat en om aandacht gevraagd, allemaal op hetzelfde moment. Dan knalt mijn hoofd haast uit elkaar. Soms kijk ik in de keukenkast en verzin ik dat de koffie op is. ‘Ik moet echt even naar de winkel!’ roep ik dan. Op zo’n moment rijd ik een extra rondje in mijn auto en zing hard mee met de radio. Als ik thuiskom, uiteraard met een pak koffie voor de show, zitten de eerste kinderen al in pyjama. Heerlijk.”
De hele portrettenserie staat in Kek Mama 12-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je kunt nog zo’n perfecte ouder willen zijn, maar uiteindelijk stuntelt iedereen maar wat aan.Toch zijn er een paar basislessen waarvan
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
