Ze was ten einde raad toen de borstvoeding bij haar zoon niet lukte. En toen haar dochter twee jaar later wél uit de borst wilde drinken, kampte Shannon Guyton tegenover haar zoon met een schuldgevoel. Maar inmiddels weet ze beter.
Tijdens haar eerste zwangerschap was Shannon vastberaden haar kind borstvoeding te gaan geven. ‘Mij was verteld dat m’n zoon anders gezondheidsproblemen zou krijgen en minder intelligent zou worden dan zijn leeftijdsgenootjes’, zegt ze. ‘Maar na een heftige bevalling wilde de borstvoeding niet op gang komen. Bij elke voedingssessie waren we allebei in tranen – hij van de honger, ik van frustratie.’
Hulp van een lactatiekundige veranderde daar helaas niets aan. ‘Na twee weken kampte ik met een enorm schuldgevoel. Tot een vriendin ineens zei dat het oké was om geen borstvoeding te geven. Ik dacht: hoezo? Was kunstvoeding niet zoiets als cola light in de mond van je baby gieten? Maar ze zei: ‘Jíj bent het belangrijkste. Je baby heeft alleen maar jou nodig.’ Ik realiseerde me dat ze gelijk had. Door alle stress was ik mezelf totaal vergeten.’
Lees ook:
Babyuitzet-checklist: dít heb je allemaal nodig >
Shannon begon haar zoon kunstvoeding te geven. ‘En weet je? Ik was nog steeds de beste moeder die ik kon zijn. Mijn zoon at en groeide als kool. Inmiddels is hij elf en heeft hij niet meer ziektes gehad dan leeftijdsgenootjes. Hij doet het prima op school – is zelfs één van de gezondste, meest atletische kinderen die ik ken.’
Toen haar dochter twee jaar later werd geboren, lukte de borstvoeding wél. ‘Ik heb haar zes maanden gevoed en ook zij – nu negen jaar – is supergezond en slim. Ik heb me afgevraagd of ik haar een oneerlijk voordeel heb gegeven ten opzichte van mijn zoon. Maar hoe langer ik moeder ben, hoe meer ik me realiseer dat er zoveel andere manieren zijn waarop ik het ‘verkeerd’ kan doen bij mijn kinderen. Het soort melk dat ik ze het eerste jaar gaf, is niet relevant.’
Shannon sluit haar blog af door te zeggen dat iedere moeder vooral moet doen wat voor haar goed voelt. ‘Dat kan voor elke moeder en elk kind anders zijn. Maar of het nou de borst of de fles wordt, wat mij betreft is het allebei prima.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
