Mara en haar man zijn illusionist: ‘Mijn zoon vindt het soms lastig dat we de hele wereld over reizen’

“Als illusionist vliegen de grappen je om de oren. Zo vragen mensen of ik hun schoonmoeder kan laten verdwijnen, of een slot kan openen als ze hun sleutels zijn vergeten. Vaak zijn ze er ook van overtuigd dat ze de eersten ooit zijn die zo’n geintje maken – dat vind ik dan weer geestig.

Een fax naar Hans Kazàn

Op de basisschool hielden mijn beste vriendin en ik een spreekbeurt over goochelen – ik haalde mijn inspiratie uit een boekje van Hans Kazàn. Toevallig wist ik dat Hans een dorp verderop woonde. Voor de grap stuurden we hem een fax. Kregen we nog een bericht terug ook: hij gaf wat informatie en wenste ons succes. Een paar jaar later ontmoette ik Oscar, een van Hans’ zonen. Natuurlijk vertelde ik hem dat faxverhaal. De volgende dag belde Oscar me: zijn broer Renzo en hij waren bezig met een act; of ik wilde meedoen, en of ze me mochten doorzagen.

Lees ook

Mama is danseres: 'Dansen met mijn dochter is mijn grote droom' >

Magic Unlimited

Dat was het begin van Magic Unlimited. Daarna ging het snel: op mijn veertiende traden we voor het eerst op, drie jaar later stonden we in Las Vegas. Zweven, doorzagen, verdwijntrucs: we doen het allemaal. Maar we zijn niet alleen maar aan het goochelen. Ik heb ook een act waarbij ik zandtekeningen maak. Het is echt een complete show. Natuurlijk zijn er risico’s. Zo hebben we Oscar een keer in een bak met duizend liter water gestopt. Achteraf doodeng; dat doen we nu niet meer.

We reizen de hele wereld over en dat vindt vooral mijn oudste zoon lastig; hij moet soms huilen als we weggaan. Op die momenten breekt mijn moederhart. Al voelt het dubbel, want ik vind het ook heerlijk om de deur achter me dicht te trekken en me te focussen op een optreden. Gelukkig heb ik een geweldige schoonmoeder die altijd oppast. Bovendien zijn we ook vaak voor langere perioden thuis; dan ben ik er helemaal voor mijn kinderen.

Werken met je partner

In het begin waren Renzo en ik vrienden, pas na zeven jaar kregen we verkering – het hielp dat we een romantisch zweefnummer deden. Inmiddels zijn we twintig jaar samen. Sommige mensen moeten er niet aan denken om met hun partner te werken, maar voor ons werkt het prima. En romantische acts doen we nog steeds. Ook voor het gemak, hoor. Het zou toch vreemd zijn als ik ineens met mijn zwager een zwoele tango sta te dansen op het podium.”

Dit portret staat in Kek Mama 07-2020.

Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.