Vareen hiket met haar baby (11 weken): ‘Met 5 weken maakten we haar eerste tocht’

Vareen: “Reizen zit in mijn bloed. Ik was slechts twee maanden oud toen mijn moeder me voor het eerst meenam op reis, naar New York. Niet lang daarna volgde Sri Lanka, en tegen de tijd dat ik in groep acht zat, had ik al meer dan twintig landen bezocht. Trots was ik daarop, al kregen we ook kritiek van andere ouders. Dat ik rust nodig had en dat deze manier van opvoeden niet goed voor me zou zijn. Dat soort dingen. Hoe mijn moeder het regelde met de leerplicht blijft een mysterie voor me, hoewel ik me herinner dat we regelmatig gesprekken hadden met de directeur. Lessen volgde ik wel, in Vietnam, Sri Lanka en München… maar nooit langer dan een paar maanden. 

Droom

Het klinkt als een droom om als kind veel te reizen en van de wereld te zien, en dat was het ook. Grotendeels. Zo heeft het me op jonge leeftijd wereldwijs en zelfstandig gemaakt. Zo kookte ik zelf en draaide al wasjes toen ik twaalf jaar oud was. Ik was een heel avontuurlijk kind, altijd buiten en pakte vreemde talen snel op. Veranderingen of tegenslagen waren en zijn voor mij nog steeds geen probleem. Ik pas me snel aan. Nadat mijn moeder op mijn 20ste verongelukte op reis in India, kon ik me door haar zelfstandige, wereldse opvoeding goed redden. Nu ik zelf moeder ben, vind ik het belangrijk om Zari Nui diezelfde mee te geven. Ik wil haar aanmoedigen de wereld te ontdekken en buiten te spelen. 

Niet te jong

Daarom vertrekken we in deze dagen weer naar de bergen voor haar, alweer, vierde hiking trip. Toen ze vijf weken was, hebben we haar eerste hike door de Alpen gemaakt. Of ze niet te jong was? Welnee, zolang je je maar goed voorbereid. Die voorbereiding is cruciaal als je op pad gaat met een baby. Zo geef ik mijn dochter altijd borstvoeding, maar neem ik voor de zekerheid op zo’n trip toch ook melkpoeder mee en een thermoskan. Wasbare luiers wissel ik op reis in voor wegwerpluiers en ik neem afvalzakjes mee. Mijn dochter zit tijdens het hiken bij mij in de draagzak of in een draagdoek. Die wissel ik met elkaar af, wel zo fijn voor mijn rug. Wat dat betreft is het ideaal dat ze nog zo klein is; ik draag haar gewoon overal met me mee.

“Ideaal dat ze nog zo klein is; ik draag haar gewoon overal met me mee”

Mildere trips

Met Zari Nui maak ik mildere trips dan ik in mijn eentje zou doen. De tochten zijn net wat minder steil en wat korter. Onderweg goed slapen is voor haar geen probleem. Zari Nui valt vanzelf in slaap zodra het donker wordt en wordt pas in de ochtend weer wakker. Ik begon al met het trainen van een gezond slaapritme vanaf het moment dat ze geboren was. Dat ze het nu zo goed doet, is een combinatie van consistentie, geduld, maar toch ook gewoon geluk, denk ik. We slapen afwisselend in warme berghutjes en een tent. Ze kan haar eigen temperatuur nog niet goed regelen, dus daar ben ik altijd alert op. Over een paar maanden verwacht ik dat we de berghutjes volledig kunnen verruilen voor de tent. Bang dat ze ziek wordt, ben ik niet. Ik heb een EHBO-cursus voor baby’s gevolgd en neem altijd een EHBO-kit mee.

Ontheemd

Uiteindelijk wil ik hetzelfde pad volgen als mijn moeder, met als groot verschil dat ik voor mijn dochter wel echt een fijne thuisbasis wil hebben. Die heb ik als kind gemist. Doordat ik vroeger zo weinig thuis was, voelde ik me vaak ontheemd en had ik weinig vrienden op school. Op latere leeftijd ben ik vaak bang geweest dat mensen uit mijn leven zouden vertrekken. Dat wil ik niet voor mijn dochter: ik wil dat ze de wereld ziet, maar ook dat ze waardevolle vriendschappen kan opbouwen en met haar vriendjes kan spelen in de speeltuin om de hoek. Mijn grote droom is om samen door de bergen te trekken van Butan, Chili en Pakistan. Maar als ze uiteindelijk niet meer met haar moeder meewil… zal ik dat toch moeten accepteren.

“Over een paar maanden verwacht ik dat we de berghutjes volledig kunnen verruilen voor de tent”

Meningen

Net als mijn moeder vroeger, krijg ik ook opmerkingen over onze reizen. Zo zou een baby thuis moeten zitten en ‘krijgt ze er nu toch niets mee van mee’. Ach, mensen hebben altijd wel een mening, maar ik vertrouw op mijn eigen ervaringen en intuïtie als moeder. Haar vader vindt alles best; hij is nog wel in beeld, maar we zijn niet meer samen. Dus gaan we gewoon lekker op reis nu we kunnen gaan en staan waar we willen. Als ze straks naar school gaat, zijn we toch aan vakanties gebonden. Moeders die het anders doen, veroordeel ik niet. Een vakantiepark is niets voor mij, maar ik snap het best als je liever wel naar Centerparcs gaat met je kind. Alleen wij ontdekken de wereld op onze eigen manier.”

Doe jij het ook anders en wil je daarover vertellen? Stuur je verhaal dan in via kimberley@familyblend.nl.

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.