Onze Tessa is terug van verlof en schreef een column over het oppakken van het werkende leven na de bevalling. Die maakte heel wat los.
Een greep uit de reacties:
Tineke: “Gestopt met werken bij de eerste en tien jaar later weer begonnen. Heerlijk! Alle tijd voor de kinderen en mezelf. Nooit racen, veel leuke dingen gedaan en toen ze naar school waren veel op school geholpen. Absoluut nooit spijt van gehad en de carrière opgebouwd vanaf mijn 36ste.”
Elle: “Ik vond het heerlijk om weer te gaan werken na mijn verlof. Ik had niet langer thuis willen zijn, maar dat is voor iedere vrouw verschillend natuurlijk.”
Jilke: “Natuurlijk gezien is het krijgen van kinderen één van de meest fundamentele dingen in een leven. Ik vind het bizar hoe daar in onze maatschappij mee om wordt gegaan. Er wordt niet meer uitgegaan van de basis(!)behoeften van ouders en baby; ze moeten maar meedraaien met de rest en zich aanpassen in plaats van andersom…”
Nikky: “Ik vond het zwaar. Had nog twee weken vakantie erachter geplakt, maar pff… vooral mijn zoon wegbrengen naar de opvang en niet meer samen zijn… vond ik lastig. Nu pas (mijn knapperd is nu tien maanden en slaapt sinds drie weken door) begin ik weer een beetje te landen.”
Janet: “Ik vond het heerlijk om weer aan de slag te kunnen (parttime) bij de 2de. Ondanks dat het een drukke baan was. Even geen gemoeder, andere gespreksonderwerpen en andere gezichten.”
Marjanne: “Pff, ik was veel te lang vrij! Blij dat ik weer aan het werk kon!”
Merel: “Ik denk dat we hier in onze handjes mogen knijpen in vergelijking met andere landen.”
Erica: “Het is jammer, maar met alle kosten van tegenwoordig kun je helaas bijna geen thuisblijfmoeder meer zijn. Werken moet gewoon.”
Jessica: “Tegen het einde van mijn verlof klom ik tegen de muren op van verveling. Was blij dat ik weer aan het werk kon en onder de mensen kwam.”
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
