Beeld: Unsplash
In de vriendengroep van Rosa (32) hebben bijna alle koppels kinderen gekregen afgelopen jaar. Ze wordt daarom bijna elke maand wel een keer uitgenodigd voor een kinderverjaardag. Ze vraagt zich af: waarom moet een kinderverjaardag zo enorm groot gevierd worden terwijl ze er zelf nog niks van mee krijgen?
Rosa: “De uitnodiging plofte weer in mijn inbox: een vrolijke digitale kaart met felle kleuren, confetti-animaties, en natuurlijk een schattige foto van het feestvarken. ‘Kom je ook naar Nora’s eerste verjaardag? Zondag vanaf 11:00 in dit binnen speeltuinparadijs!’ Mijn eerste gedachte? Niet weer een zondag doorbrengen in een krijspaleis...
Ik ben de enige in mijn vriendengroep zonder kinderen en blijkbaar ook de enige die niet weet hoe ze zich moet gedragen op een kinderverjaardag. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het fantastisch dat mijn vrienden hun kinderen een feestje willen geven. Echt, kinderen zijn een wonder en het moet gevierd worden. Maar jongens, ik ben er klaar mee. Het is alsof de hele sociale agenda tegenwoordig om kinderverjaardagen draait.
Het afgelopen jaar lijkt iedereen om me heen in de babyfase te zijn beland. Overal baby’s. Babyshowers, babyborrels, babyfoto’s in de WhatsApp groep – en nu dus de verjaardagen. Want al die baby’s zijn inmiddels een jaar oud geworden, en dat moet blijkbaar gevierd worden met de grootst mogelijke fanfare.
En waarom moet de eerste verjaardag zo uitzinnig groots gevierd worden? Wat is er mis met een middagje thuis taart eten en dan klaar? Die kinderen hebben nog niks door en oudere broertjes en zusjes zijn binnen een uur overprikkeld door alle over-the-top-versiering, glitter cupcakes en speciaal ingehuurd entertainment. Afgelopen maand had ik al drie uitnodigingen voor eerste verjaardagen en er komen er nog minstens twee aan. En dat is alleen januari.
Het begint altijd hetzelfde. Je komt binnen, probeert een beetje gezellig met de ouders te kletsen, maar binnen vijf minuten vliegt er een hysterisch huilende peuter langs, gevolgd door een moeder die haar excuses maakt. Ik sta dan altijd ongemakkelijk met een kopje koffie in mijn hand, kijkend naar een groep volwassenen die moeiteloos switchen tussen “Hoe gaat het op je werk?” en “Niels, niet met je vingers in de taart!”
En dan het decor: ballonnen overal, een tafeltje vol cupcakes, en natuurlijk die speeltuin die speciaal is afgehuurd. Ik snap het: die kinderen moeten zich vermaken. Maar voor mij als kinderloze voelt het alsof ik een soort buitenstaander ben. Laatst stond ik op een feestje met een bordje mini-pannenkoeken in mijn hand en realiseerde ik me dat ik al tien minuten naar een ballenbak stond te staren. Ik wist gewoon niet meer waar ik heen moest met mezelf.
Waar ik misschien nog het meeste moeite mee heb, is de tijd die het kost. Vanaf 11:00? Sorry hoor, maar dat is mijn zondag. Ik ben absoluut bereid om langs te komen, een kop koffie te drinken, een stukje taart te eten en even “ooh” en “aah” te zeggen over hoe snel kleine Nora groeit. Maar een brunch in een speeltuinparadijs die tot 16:00 uur duurt? Dat gaat me gewoon te ver.
Het voelt soms alsof ik het niet mag zeggen, maar ik mis de tijd dat we als vriendengroep gewoon op zaterdagavond bij iemand thuis afspreken voor een borrel of een etentje. Dat alles niet om de kinderen draaide, maar om elkaar. Nu zijn die momenten zeldzaam en dat mis ik.
Ik wil mijn vrienden niet kwetsen. Ze doen het uit liefde voor hun kinderen en willen deze momenten delen. Maar soms voelt het alsof ik een vreemde ben in hun nieuwe wereld. Misschien moet ik de volgende keer gewoon vriendelijk bedanken voor de uitnodiging. Niet omdat ik niet om ze geef, maar omdat ik ook een beetje tijd voor mezelf nodig heb. Want ja, zelfs zonder kinderen zijn mijn zondagen heilig.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Jasmijn van groep 7. Ze ondernam actie toen een leerling altijd met een lege broodtrommel zat.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Kruidvat viert moederdag met een aanbieding voor… wasmiddel? Jep, je leest het goed. ‘Cadeautip voor Moederdag’ stond er doodleuk boven een knalgele actiepagina vol flacons Ariel. En dat als moederdagcadeau valt verkeerd bij moeders in het hele land.
In haar nieuwste editorial in LINDA. uit Linda de Mol haar zorgen over de manier waarop jonge kinderen tegenwoordig worden opgevoed. Volgens haar is er sprake van een “tere kinderzieltje-tendens”, waarbij ouders hun kroost te veel willen beschermen tegen alles wat ongemakkelijk of vervelend is.
