Jessy Groenewoud (38) is moeder van Brandon en Jason. Ze woont samen met Yuval, met hem heeft ze zoontje Jax. Ze is hoogzwanger van een dochter. Jessy is medium en coach.
“Tijdens een reading roep ik niet zomaar wat letters, ik wil mijn cliënten kunnen bewijzen dat ik écht contact heb met een overleden geliefde. Meestal geef ik een concrete naam door, of een karaktereigenschap. Dat is niet altijd even makkelijk, want overledenen zijn qua persoonlijkheid hetzelfde als toen ze nog leefden – had je een stugge opa, dan praat hij nu niet ineens honderduit. Soms krijg ik juist heel grappige boodschappen door. Laatst vertelde een spirit dat ze kaarsen zo vond stinken; of haar dochter alsjeblieft kon ophouden met het branden van waxinelichtjes bij haar foto.
Rond mijn vierde zag ik ineens gedaanten van overleden mensen in mijn slaapkamer. Ik vond het hartstikke eng, hield mijn nachtlampje het liefst aan. Ik heb mijn kamer ook weleens volgehangen met kruisjes, ter bescherming. Mijn ouders dachten dat ik een rijke fantasie had, maar zelf had ik wel door dat dit bijzonder was. Toen ik ouder werd, ontdekte ik dat er meer spirituele mensen waren. Dan hoorde ik Jomanda op de radio of keek ik naar Tineke en de paranormale wereld – dat stelde me gerust.
Tijdens mijn studententijd heb ik mijn gave onderdrukt. Ik studeerde toegepaste psychologie en leerde van alles over het brein. Heel rationeel. Daardoor ging ik twijfelen: misschien had ik wel last van een soort slaapverlamming en waren die geesten niet echt. Maar ik blééf de energie van anderen voelen.
Vijf jaar geleden verloor ik mijn baan, ging ik scheiden en verhuisde ik met mijn zoons. Toen besloot ik me wél in het paranormale te verdiepen en heb ik er mijn werk van gemaakt. Mijn kinderen vinden het normaal dat ik dit doe – de ene moeder is juf, ik ben toevallig medium. Ik merk wel dat zij ook dingen aanvoelen. Zo wilde mijn oudste laatst niet naast een klasgenootje zitten, ‘het voelde zo vervelend’. En Jason riep jaren geleden dat hij in zijn vorige leven is overleden in een loopgraaf in Polen – hij kon zelfs de plaatsnaam noemen. Maar verder zijn ze er niet echt mee bezig.
Overigens ben ik niet de hele dag door bezig met geesten. Er hangt thuis geen wierooklucht en ik heb ook geen last van knipperende lampen. Wat dat betreft hou ik werk en privé gescheiden. Komt ook door mijn vriend, die in de bouw werkt en hartstikke nuchter is. Hij toont heus wel interesse, maar we hebben niet elke avond een dieptegesprek. Nee zeg, dan liggen we gewoon op de bank te Netflixen. Heerlijk.”
Dit portret staat in Kek Mama 13-2020.
Lees ook
Verschillend, maar wel gelukkig: ‘De helderziende vond ons totaal niet bij elkaar passen’ >
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
