Beeld: Getty Images
Noëlle is getrouwd met Marco, moeder van Morris (3) en bonusmoeder van tweeling Thomas en Ties (7). Hij wil met het hele gezin op vakantie, zij droomt van een trip zonder zijn kinderen.
“‘Zou met z’n drietjes weggaan niet leuk zijn?’ opperde ik. ‘Buiten het seizoen. Nog niet te warm, niet te druk, niet zo belachelijk duur. Nu kan het nog, volgend jaar gaat Morris naar school.’ Ja, ik zag ons al zitten: lekker aan zee, Morris die ijverig aan zijn zandkasteel bouwt. Zonder dat zijn bouwwerk al wordt platgewalst door de tweeling nog voordat er een beetje toren op staat. Dat laatste vind ik stiekem onbetaalbaar: zonder de bonuskinderen op pad. Wat een rust! Toch liet ik juist dat argument achterwege, want bij het idee zonder zijn jongens op vakantie te gaan, gingen de nekharen bij Marco al recht overeind. ‘We zijn een gezin van vijf’ zei hij meteen resoluut. Daar kon geen betaalbare all inclusive vakantie met onze zoon tegenop.
Marco heeft uit zijn vorige relatie een tweeling. Ik ben dol op die jongens, heus, maar ze zijn zo ontzettend druk en vliegen elkaar constant in de haren. Alles wat Thomas kan, wil Ties beter kunnen. Alles wat Ties krijgt wil Thomas in tweevoud. Ik word gek van de constante concurrentiestrijd tussen die twee. Zijn we met z’n vijven op pad.,. speel ik de hele dag voor politieagent. En ik ben altijd de bad cop, want Marco zegt er helemaal niets van. Sterker nog: hij geeft ze vaak ook nog hun zin. Of sust de boel met een ijsje. ‘Ach, zo zijn jongens’ zegt ‘ie dan. Of: ‘Ik zie ze al zo weinig’. Tegenover de jongens voelt hij zich nog altijd schuldig dat hij degene was die de stekker uit de relatie met hun moeder trok.
Lees ook – ‘Ik heb een hekel aan mijn stiefkinderen’ >
Dat snap ik allemaal best, maar irritant is het wel. In het normale leven gaan ze na een paar dagen bij ons te zijn geweest weer naar hun moeder. Precies goed, zo kom ik weer een beetje bij en heb ik ook de tijd met Morris. Zo’n vakantie is toch een ander verhaal; zit je ineens twee weken op elkaars lip in een of andere stacaravan. Of zo’n chalet waar je je kont nog niet kan keren. Heel eerlijk: ik zit daar eigenlijk niet op te wachten. Als ik een jaar hard heb gewerkt wil ik ook – een soort van – ongestoord op een strandbedje kunnen liggen. In ieder geval één hoofdstuk kunnen lezen zonder dat de één de ander de hersens inslaat. Het is toch ook zeker mijn vakantie?
“Ik wil een hoofdstuk kunnen lezen zonder dat de één de ander de hersens inslaat. Het is toch ook zeker mijn vakantie?”
Ik vind het ook niet eerlijk tegenover Morris, zo’n lief en rustig ventje. Doordat de tweeling zoveel aandacht vraagt, heb ik voor mijn gevoel bijna geen quality time met mijn eigen zoon. Ik zou zo graag eens met ‘mijn eigen gezin’ weggaan. Het is niet dat de tweeling iets tekort komt; ze gaan met hun moeder ook gewoon op vakantie. Maarja… het gaat er bij Marco echt niet in.”
De namen zijn wegens privacyredenen gefingeerd en bekend bij de redactie.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
