Beeld: Shutterstock
O, die moeders met oudere kinderen; ooit kreeg Tara Altebrando een punthoofd van hun schijnbare zorgeloosheid, terwijl ze zichzelf drie slagen in de rondte ploeterde. Maar nu is ze er zelf één – gelukkig.
Tara keek ze na met een mix van schamperheid en jaloezie, de moeders van oudere kinderen, schrijft ze in een blog. Die met elkaar stonden te lachen zonder op hun rondrennende kinderen te hoeven letten. Die lachend naast de speeltuin stonden maar nooit erin, omdat hun kinderen zichzelf wel redden. Die vooruit liepen en wel geloofden dat de kinderen ergens achteraan, ver weg, wel volgden – zonder een ramvolle luiertas aan hun schouder.
Dat ze daadwerkelijk conversaties hadden met hun kinderen, zonder driftbuien; Tara kon het niet uitstaan. Omdat ze zelf zo snakte naar die periode, schrijft ze. Waarin zij óók weer gewoon een persoon kon zijn, in plaats van alleen een moeder. En nu ze bijna vijftig is, met twee kinderen van negen en twaalf, ís ze opeens in de periode beland. ‘En kijk ík naar vrouwen die vieze luiers verschonen in het toilet en snotneuzen afvegen. Waarbij ik denk: jákkes.’
Lees ook:
Moeder Elizabeth mist de babytijd niet: ‘Hoe ouder, hoe leuker’ >
Tara realiseert zich dat zíj nu de moeder is naar wie ze ooit met afgunst keek. En ze geniet ervan. Want haar kinderen zijn lekker alleen thuis, terwijl ze plast in de wc waar die ene moeder haar baby verschoont. Ze gaat uit eten met haar man zonder een babysit in te moeten huren. Ze leest zomaar uren, op een zondagmiddag.
‘Houden van de fase waarin je je bevindt, is voor veel moeders een overlevingsmechanisme’, schrijft ze. ‘Dat werkt voor veel vrouwen, maar voor mij is het overduidelijk: de fase met grote kinderen past me veel beter dan die met kleine.’ Heel soms floept een vriendin in een vergelijkbare situatie het er nog weleens uit, hoe leuk het was, die kleine kinderen. ‘Nee dat was het niet’, schatert Tara dan. ‘En dát is dus waarover we zo hard lachen náást die speeltuin.’
Persoonlijke verhalen van moeders? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.
Sommige ouders lijken het moeilijk te hebben met één kind, terwijl andere een tweede of derde erbij juist veel pittiger vinden. Hoe werkt dat nou?
