Beeld: Shutterstock
O, die moeders met oudere kinderen; ooit kreeg Tara Altebrando een punthoofd van hun schijnbare zorgeloosheid, terwijl ze zichzelf drie slagen in de rondte ploeterde. Maar nu is ze er zelf één – gelukkig.
Tara keek ze na met een mix van schamperheid en jaloezie, de moeders van oudere kinderen, schrijft ze in een blog. Die met elkaar stonden te lachen zonder op hun rondrennende kinderen te hoeven letten. Die lachend naast de speeltuin stonden maar nooit erin, omdat hun kinderen zichzelf wel redden. Die vooruit liepen en wel geloofden dat de kinderen ergens achteraan, ver weg, wel volgden – zonder een ramvolle luiertas aan hun schouder.
Dat ze daadwerkelijk conversaties hadden met hun kinderen, zonder driftbuien; Tara kon het niet uitstaan. Omdat ze zelf zo snakte naar die periode, schrijft ze. Waarin zij óók weer gewoon een persoon kon zijn, in plaats van alleen een moeder. En nu ze bijna vijftig is, met twee kinderen van negen en twaalf, ís ze opeens in de periode beland. ‘En kijk ík naar vrouwen die vieze luiers verschonen in het toilet en snotneuzen afvegen. Waarbij ik denk: jákkes.’
Lees ook:
Moeder Elizabeth mist de babytijd niet: ‘Hoe ouder, hoe leuker’ >
Tara realiseert zich dat zíj nu de moeder is naar wie ze ooit met afgunst keek. En ze geniet ervan. Want haar kinderen zijn lekker alleen thuis, terwijl ze plast in de wc waar die ene moeder haar baby verschoont. Ze gaat uit eten met haar man zonder een babysit in te moeten huren. Ze leest zomaar uren, op een zondagmiddag.
‘Houden van de fase waarin je je bevindt, is voor veel moeders een overlevingsmechanisme’, schrijft ze. ‘Dat werkt voor veel vrouwen, maar voor mij is het overduidelijk: de fase met grote kinderen past me veel beter dan die met kleine.’ Heel soms floept een vriendin in een vergelijkbare situatie het er nog weleens uit, hoe leuk het was, die kleine kinderen. ‘Nee dat was het niet’, schatert Tara dan. ‘En dát is dus waarover we zo hard lachen náást die speeltuin.’
Persoonlijke verhalen van moeders? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
In de nieuwste aflevering van Jelies & Gnodde: Grote Gezinnen Emigreren zien we hoe vader Johan Jelies zijn dochter Albertine eindelijk haar langgekoesterde droom vervult: een eigen puppy.
