Als je kind voor het eerst gaat staan of zindelijk wordt, ben je zo trots als een pauw. Maar die mijlpalen hebben ook een verdrietige kant, vindt blogger Jennifer Douglas.
Lees verder onder de advertentie
‘Als ik wist dat iets de laatste keer zou zijn, zou ik er meer van genieten’, schrijft ze op Scary Mommy.
De eerste keer
De zoon van Jennifer was een lastige baby. Hij sliep slecht, huilde veel en voor Jennifer was het eerste jaar een kwestie van overleven. ‘Ik wist niet hoe ik hem gelukkig moest maken’, vertelt ze. ‘Maar op de dag dat ik er helemaal klaar mee was, glimlachte mijn zoon. Mijn hart explodeerde. Het was zijn allereerste lach.’ Daarna vierde ze nog meer mijlpalen: ‘De eerste keer dat hij omrolde, dat hij rechtop ging zitten en toen zijn eerste tandjes doorkwamen. Zijn eerste vaste voedsel, de eerste keer kruipen en stappen.’
Jennifer was apetrots op haar zoon. Maar onlangs realiseerde ze zich dat het vieren van die mijlpalen tegelijkertijd ook een einde betekende. ‘De eerste keer kruipen betekende ook dat mijn zoon niet meer zoveel vastgehouden wilde worden’, legt ze uit. ‘Vroeger kon ik hem geen minuut neerleggen of hij zette het op ’n schreeuwen. Nu wilde hij alleen nog maar kruipen en was de draagdoek overbodig.’ Jennifer zou willen dat ze meer had stilgestaan bij die bijzondere momenten. ‘Als ik had geweten dat het de laatste keer was geweest dat ik de doek gebruikte, had ik er meer van genoten. Hij is mijn laatste kind en ik wil die dierbare momenten zo lang mogelijk vasthouden.’
Lees verder onder de advertentie
Schommelen
Maar wanneer doe je iets voor het laatst? Dat is niet te voorspellen. ‘Mijn zoon is geen baby meer, maar een kleine jongen. De tijd gaat te snel voorbij’, zegt Jennifer. ‘Ik vier al zijn mijlpalen, want ik ben zo trots op hem. Maar er is één ritueel dat ik nog niet kan loslaten: samen in de schommelstoel zitten voordat ik hem naar bed breng. Hij is bijna te groot voor mijn schoot, maar vindt het nog heerlijk om te knuffelen en schommelen. Ik weet dat er een dag komt dat hij me niet meer nodig heeft voordat hij gaat slapen. Daar zal ik verdrietig om zijn, maar ik zal het begrijpen. Maar tot die tijd, wil ik er elke keer van genieten.”
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.