Het huis opruimen en soppen: wie geen schoonmaakster heeft, moet zelf aan de slag. Blogger Mandy Roussel stelde het zo lang mogelijk uit, tot ze de troep niet langer kon aanzien.
Lees verder onder de advertentie
‘Maar toen ik alles had schoongemaakt, voelde ik me verschrikkelijk’, schrijft ze op Scary Mommy.
Verdwaalde druif
Een vieze douche, stof in alle hoeken en gaten en een verdwaalde druif onder de stoel: Mandy negeerde alle tekenen dat haar huis toe was aan een flinke schoonmaak. Ze vertelt: ‘Hoewel ik er de tijd voor had – we hadden eindelijk eens een weekend zonder verplichtingen – betekende dit nog niet dat ik het ook moest doen. Toch?’
Op vrijdag en zaterdag lukt het haar prima om door de troep heen te kijken. Ze hangt op de bank, neemt haar kinderen mee naar het park en gaat ’s avonds een potje bingewatchen. Ze verheugt zich op een regenachtige zondag voor een Harry Potter-marathon met het hele gezin, maar het loopt anders. ‘Opeens scheen de zon’, zegt Mandy, ‘en zag ik de vernietiging: overal lag speelgoed, borden van het ontbijt en de lunch nog in de woonkamer en door alle kruimels leek het alsof de druif onder de stoel zorgvuldig geplaatst was in het interieur. Ik wist: dit hou ik niet veel langer uit.’
Lees verder onder de advertentie
‘Waarom doe ik dit?’
Mandy verzamelt moed en begint aan de schoonmaak. ‘Na drie kwartier was ik klaar en voelde ik me verschrikkelijk. Waarom deed ik dit? Waarom kon ik niet gewoon ontspannen?’ Volgens haar zijn er twee redenen: ‘Wij moeders hebben het zo druk, dat we ergens de controle over moeten houden om niet gek te worden. Of misschien is ons leven zo chaotisch dat we orde in huis moeten scheppen om wat rust te vinden. Als ik als moeder een superkracht zou kunnen kiezen, weet ik het wel: het negeren van een vies huis. Maar helaas is die superkracht alleen beschikbaar voor vaders – en ik kan me niet voorstellen dat zij het willen ruilen voor borstvoeden.’
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.