Een meisje of een jongen: sommigen hebben een lichte voorkeur als ze zwanger zijn, anderen maakt het geen bal uit. Blogger Rita Templeton kreeg vier zoons en is daar dolblij mee. Alleen haar omgeving denkt er anders over.
Lees verder onder de advertentie
Theekransjes en tutu’s
Als klein meisje fantaseerde Rita al over haar toekomstige dochter. Ze was er zeker van dat ze ooit een dochter zou krijgen – misschien wel meerdere. ‘Dat was een gevoel. Ik was dus flabbergasted toen ik voor het eerst zwanger was en het een jongen bleek te zijn. De jaren daarna kreeg haar zoon gezelschap van drie andere jongens. ‘We hebben vier zonen, nul dochters’, zegt Rita. ‘Maar of mijn dromen van theekransjes en tutu’s daardoor in de grond geboord zijn? Nee – maar dat lijkt iedereen om mij heen wel te denken.’
Rita ergert zich mateloos aan de blikken en opmerkingen die ze regelmatig krijgt over haar mannengezin. ‘Toen ik van de vierde zwanger was en zei dat het weer een zoon werd, kreeg ik een schouderklopje en zei men: ‘Nou, misschien wordt de volgende een meisje. Jullie gaat het zeker nog een keer proberen, of niet?’ Belachelijk. Opnieuw proberen – dat klinkt alsof we de eerste vier keer iets fout hebben gedaan. Bovendien, hoe denk je dat het voor onze zoons is om zoiets te horen?’
Lees verder onder de advertentie
Apetrots
Ze wil niet dat mensen medelijden met haar hebben. ‘Die heb ik absoluut niet nodig. Mensen denken dat ik niet compleet ben, iets belangrijks mis, puur omdat ik een vrouw zonder vrouwelijk nageslacht ben. Maar ik ben zoals elke moeder, ongeacht het geslacht, apetrots op mijn kinderen. Ik hou van ze en zou geen andere willen. Elke dag zie ik mezelf in mijn zoons terug – in hun persoonlijkheid, hun gevoel voor humor, hun interesses en als we samen in de spiegel kijken. Daar heb ik geen dochter voor nodig.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).