Beeld: Unsplash
Moeder Wendy Wisner is het zat, om elke – al dan niet levensbepalende – beslissing in het gezin te nemen. Maar haar taak neerleggen als manusje-van-alles, is ook geen optie.
Wendy houdt haar weekends tamelijk open en flexibel, schrijft ze op ScaryMommy. Dat heeft alleen één nadeel: tegen de tijd dat man en zij uit bed komen, de gebruikelijke klusjes zijn geklaard en de kinderen achter hun iPads vandaan zijn getrokken, heeft niemand een idee wat te doen, met die vrije tijd. Dus komt het plannen van leuke dingen steevast terecht op haar schouders – zonder veel respons van man en kinderen.
Ze wordt er nogal moe van. Vooral omdat het plannen van die weekends maar een piepklein onderdeel is van wat ze verder allemaal regelt, als moeder. Al het bedenken, plannen, beslissingen nemen; het stopt nooit, schrijft ze. Want er komt altijd wéér een dag, een maand, een jaar, waarin duizenden knopen moeten worden doorgehakt en zaken besloten. Zodat hun levens een beetje blijven lopen. Tot in de kleinste details. Zoals zorgen dat de juiste snacks in huis zijn voor de kinderen, de gymkleding op tijd schoon is, schoolbriefjes zijn ingevuld en getekend en onthouden wie wanneer op welke afspraak dient te zijn.
Lees ook
‘Leuk hoor, al die clubjes, maar ik ben toch geen taxichauffeur?’ >
Wat weer emotionele ballast met zich meebrengt, vindt Wendy. Want tegelijk wil ze rekening houden met ieders wensen, verlangens, angsten en andere gevoelens. Die weer invloed hebben op de planningen die ze maakt voor het gezin. En dat is prachtig, maar ze vraagt ze weleens af of ze haar gezin wel echt helpt met die houding. ‘Wat zou er gebeuren als ik eens een stap terug zou doen en meer zou loslaten? Zelfs als dan de chaos uitbreekt en nog steeds niemand van zijn kont komt om iets uit te voeren?’
Ze vreest dat ze het niet aan zou kunnen werkloos toe te kijken, zegt ze. Dus schikt ze zich in haar rol als manusje-van-alles in het gezin. ‘Want ik hou van mijn man en kinderen, en wíl ook alles voor ze doen’, schrijft ze. ‘Het is een vicieuze cirkel. Maar: over vijftien jaar ben ik eruit.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
