Onze Ellen schreef een column over het leed dat vernoemen van je kinderen heet. Eer je opa en oma? Kies je voor wat jij mooi vindt? Of ga je voor een middenweg? Wij vroegen het op onze socials en jullie reageerden massaal.
Lees verder onder de advertentie
Jacky wilde haar zoon vernoemen naar Johannes, maar niet letterlijk. Daarom koos ze voor de namen Joah Ness.
Marleen schreef: ‘De tweede naam van onze zoon is Tyson. Een combinatie van ‘Tyron his son’. Mijn man heet namelijk Tyron.’
Marije vernoemde haar dochter naar haar vader. ‘Hij heette Ben. Mijn dochter kreeg Benthe als tweede naam en mijn zoon Benjamin als tweede naam.’
Marinka is een alleenstaande moeder en noemde haar dochter naar haar broertje Dylian, zusje Jamilla, opa John en oma Addy. Zo ontstond de tweede naam van haar dochter Novi: Djoa.
Ramona koos ervoor niet te vernoemen. ‘Ik wilde dat niet, mijn man en schoonvader hebben dezelfde naam en mijn man had het wel leuk gevonden om deze naam ook aan onze zoon te geven, maar ik wilde dat absoluut niet. Toen hij geboren werd en hij dus een andere naam kreeg was mijn schoonzus zwaar gepikeerd omdat zij dan wel die naam, van mijn schoonvader en man, aan haar zoon had willen geven.’
Lees verder onder de advertentie
Melissa noemde haar dochter: Mélize Hannah. Dat is mijn naam in het Frans en mijn moeders naam afgekort. Haar roepnaam is Liz.
Amaranta: ‘Onze oudste dochter haar tweede naam is de voornaam van mijn lieve oma die er niet meer is, en toevallig ook mijn doopnaam, die van mijn moeder en andere oma. Onze jongste dochter hebben wij als tweede naam de naam van mijn schoonmoeder gegeven.’
Carola is duidelijk: ‘Eigen persoon dus eigen naam. Vond de druk van naar iemand vernoemen vervelend. Wie kies je? Wie wordt er dan?’ Haar kinderen heten Zahra Dawn en Willow Sóphie.’
Fleur noemde haar kinderen Jada Rose en Foss Raf. ‘Vernoemd naar haar tante Roos en hij naar opa Ralph’. Haar andere dochter kreeg een unieke naam: Loua Lily.
Lees hier de column van Ellen over hoe ze haar kinderen vernoemde.
Je kind zit net op school en maakt daar een vriendje. Fijn! Tot hij voor het eerst daar gaat spelen en daarna thuis komt met een vreemd verhaal waar je een knoop van in je maag krijgt.
De Braziliaanse moeder Carol Canineu, moeder van drie, herinnert zich het moment nog goed: haar zesjarige dochter liet een bakje yoghurt over de bank vallen. Ze stond op het punt om uit te barsten, maar hield zichzelf tegen.
Iedere ouder kent het: die momenten waarop je kiest tussen je kind aankleden naar maatschappelijke normen of gewoon de vrede bewaren. Tot iemand anders je er subtiel op wijst dat je misschien een grens bent overgegaan.
Je zwoer ooit dat je het helemaal anders zou doen dan je ouders. Geen “omdat ik het zeg”, geen zuchten als iemand z’n beker omstoot. En toch… hier ben je dan. Precies dat aan het doen.
De tropenjaren zijn geen tien voor je seksleven, dat weet iedereen. Als het er dan van komt, is het extra jammer als iemand roet in het eten gooit. Zeker als dat gepaard gaat met het woord ‘gatver’.