‘Had ik maar naar mijn moederinstinct geluisterd’

Huilbaby

‘Onze dochter had vanaf dag één een sterke persoonlijkheid’, zegt Megan. ‘Ze leek altijd ergens boos op te zijn. Na een maand kreeg ik het gevoel dat er iets aan de hand was, want ze was met geen mogelijkheid te troosten.’ Ook haar man zei dat hij zich dat had afgevraagd, maar Megan wuifde hun twijfels weg. ‘Ik was net voor het eerst moeder geworden en m’n wereld stond op z’n kop. Ik dacht: wij hebben gewoon een huilbaby. Jammer, maar zo is het.’

Genegeerd

Maar als haar dochter twee maanden oud is, ontdekt ze bloed in de luier. ‘Ik dacht meteen: ons kind heeft een voedselallergie. Mijn zus was anderhalf jaar eerder alle specialisten afgegaan met háár dochter om te concluderen dat die een zuivel-, soja- en ei-allergie had.

De symptomen van onze dochter leken er enorm op. Waarom heb ik die genegeerd en het zo ver laten komen dat onze dochter zoveel buikproblemen zou krijgen, dat ze zelfs bloed had bij haar ontlasting?’

‘Vertrouw je gevoel'

Na een aantal onderzoeken bleek haar dochter ook een voedselallergie te hebben. ‘Ik gaf nog borstvoeding, dus moest ik mijn eetpatroon aanpassen’, vertelt Megan. ‘Na vier weken veranderde het gedrag van onze kleine meid. Ze was gelukkig, had weer energie en sliep en at goed.’

Inmiddels is het nog steeds een pittig meisje, maar ze groeit goed en is niet meer zo boos. ‘Het heeft lang geduurd om op dit punt te komen’, besluit Megan, ‘en dat komt deels omdat ik mijn moederinstinct niet heb gevolgd. Daar heb ik spijt van. Aan andere moeders is mijn advies dus ook: of het nu je eerste, vijfde of achttiende kind is, vertrouw op je gevoel.’