'Gelukkig werd er weer ‘Mamaaaaa!’ in mijn oor geschreeuwd'

Toen Ko en Toon nog baby’s waren heb ik ontelbare keren de douche uitgezet omdat ik dacht dat ik ze hoorde huilen. Maar laatst zette ik de douche uit omdat ik dacht dat ik ‘Saraaaaa’ hoorde. En dat het Mark was die naarstig op zoek was naar de oorthermometer / schoolbroodtrommel van Ko / de veelvuldig onvindbare schoentjes van Toon.
 

Mamaaa

Ik slaap altijd met de deur op een kier en elke nacht hoor ik ‘Mamaaa’. En dan echt. Ik kruip even bij Toon en zijn olifant, eekhoorn, ijsbeer en graafmachine. Om weer terug te gaan naar de slaapkamer met de kierdeur. Als ik boven voor de derde keer die dag een was uit de droger haal, hoor ik hoe beneden tikkertje, dat zo vredig begon, ontaardt in meppen. En jawel: een tweestemmig ‘Mamaaaaa!’ galmt door het trappenhuis.
 

Dansen tot de apen wakker worden

Voordat ik ruim tien jaar geleden ging samenwonen, had ik in m’n eentje een studio van veertig vierkante meter tegenover Artis. Een groot deel werd in beslag genomen door mijn vleugel. Tijdens feestjes zette ik hapjes erop en drank eronder en dansten we tot de apen wakker werden. Ik verlangde naar een leven als dat van mijn collega bij wie op zondagochtend drie kinderen op bed sprongen. Terwijl zij soms wel wilde ruilen met mijn feestelijke nachten en in bed rollen op het moment dat zij eruit moest.
 

Uitslaapbehoefte

Laatst had ik een dijk van een feest en wegens uitslaapbehoefte had ik geregeld dat ik erna kon crashen in het fijne huis van een vriendin die op vakantie was. Ik danste tot m’n schoenen het bijna begaven, had oeverloze gesprekken bij de afterparty met wodka en tosti’s. En ik genoot van het getjilp in de ochtendschemering toen ik richting bed fietste. Een gat in de dag slapen en in totale stilte uitkateren met ananas en inktzwarte koffie. Blij dat ik was.

De volgende dag kwam ik geheel verfrist weer thuis, en klapte uit elkaar van geluk toen er weer heel hard ‘Mamaaaaa!’ in m’n oor werd geschreeuwd tijdens de verpletterende omhelzing. En douchen, dat doe ik nu gewoon met de deur dicht.

In Kek Mama 11-2017 lees je hoe lang mijn collega Mariëtte zonder het ‘Mamaaaa’ kan. Het nummer koop je hier.