Beeld: Canva
Terwijl Louisa met haar man en buren aan het borrelen is, gaan de kinderen op pad om samen te spelen. Tot die geschrokken terugkomen, met een van de kinderen onder het bloed en een enorme wond.
Louisa* (40) is getrouwd met Mert (40), samen hebben ze Max (9) en Isa (3): “Dit had zo anders af kunnen lopen, dat ik er nog steeds wel eens nachtmerries over heb. Het gebeurde ongeveer een jaar geleden op een warme dag in het voorjaar. We kwamen samen met een paar andere gezinnen in de straat voor een burenborrel. Jonge gezinnen met jonge kinderen, dus die speelden hartstikke leuk met elkaar terwijl wij een drankje dronken en kletsen over van alles en nog wat.
Vier van de buurkinderen, waaronder mijn zoontje, vroegen of ze verderop mochten spelen. Op een braakliggend terrein waar nog gebouwd zou worden. Het bestond vooral uit zand, gras, onkruid en er stonden hekken doorheen. Het was niet helemaal dicht, dus op sommige plekken kon je tussen de hekken door het terrein op.
Prima, dachten wij. Daar rijden in ieder geval geen auto’s of fatbikes met hoge snelheid voorbij. Terwijl de kinderen daar heerlijk speelden, borrelden wij verder. De kleine kindjes speelden om ons heen. Op een gegeven moment hoorden we geroep van een van de oudere kinderen. Iets van ‘jullie moeten komen helpen!’. Het klonk vrij rustig, dus geen van de ouders voelde de drang om op te springen en naar ze toe te rennen.
Na nog wat geroep, besloot ik even naar ze toe te gaan. Op dat moment kwam het groepje kinderen ook alweer richting ons gelopen. Ze waren rustig, maar ik zag toch wat paniek in de ogen van een paar van de kids. Ze praatten allemaal door elkaar heen. Toen ik vlakbij was, zag ik dat een van de kinderen onder het bloed zat. Mijn kind! Ik schrok me natuurlijk rot en vroeg waar dat bloed vandaan kwam. Vervolgens haalde hij zijn hand van zijn nek en kwam er een enorme wond tevoorschijn.
Er zat een gigantische snee over zijn hals, net onder zijn kin. De huid hing helemaal los en het bloed gutste eruit. Snel hield hij zijn hand er weer op en vroeg aan mij hoe erg het was. Totaal geen tranen, niet roepen dat het pijn deed… Hij leek wel in shock. Ondertussen waren mijn man en de andere ouders naar ons toe gekomen, want die hadden ook wel door dat er iets aan de hand was.
Iemand belde de spoedpost en we mochten meteen naar de eerste hulp komen. De wond moesten we met schone doeken aandrukken. Hij werd meteen gehecht, daarna kwamen het verhaal en de tranen eruit. De kinderen waren aan het klimmen op de hekken, tot het misging. Mijn zoon gleed uit en bleef met zijn hals aan de bovenkant van het scherpe hek haken.
We beseffen ons allemaal dat dit heel anders af had kunnen lopen. De snee had maar iets lager hoeven zitten, of er waren slagaders geraakt. Die doemscenario’s hebben nog lang door mijn hoofd gespookt. Net als de nachtmerries. Mijn zoontje heeft er gelukkig geen last meer van. Hij laat af en toe stoer zijn litteken zien aan nieuwe vriendjes.”
Lees hier wat er gebeurde toen de dochter van Diana met een vriendinnetje aan het spelen was.
*In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
