Linda: ‘Mijn 5-jarige dochter kreeg een pseudokroepaanval’
Bron: Unsplash
Linda is moeder van drie kinderen, haar 5-jarige dochter is de jongste. Ze heeft dus al wat ervaring, maar toch had ze nog nooit een pseudokroepaanval meegemaakt. Tot voor kort tenminste….
“Vorige week had ik een nacht die ik niet snel zal vergeten. Het begon allemaal rond elf uur ’s avonds, net voordat ik naar bed wilde gaan. Ik hoorde mijn dochtertje, Jessy, hoesten. Het klonk niet als een gewone hoest, maar eerder als het geblaf van een zeehond. Het was vreemd, maar ze leek verder rustig te slapen, dus ik besloot om het nog even aan te kijken. Ze slaapt bij mij in bed, dus ik was sowieso dichtbij.
Pseudokroepaanval
Rond kwart over twee ’s nachts werd ik plotseling wakker van een intens gehoest. Ik opende mijn ogen en zag Jessy rechtop in bed zitten, ogen groot van paniek. “Mama, ik kan niet hoesten”, zei ze met een hese stem. Haar ademhaling klonk piepend en ze had moeite om lucht te krijgen. Mijn hart sloeg een slag over en ik voelde paniek opkomen. Dit was niet zomaar een hoestaanval, ze bleef maar doorgaan met die hese rare hoest. Jessy leek echt benauwd en het klonk heel naar.
Lees ook: ‘Mijn baby bleef maar hoesten’
Ik probeerde rustig te blijven, maar van binnen was ik in alle staten. Ik had wel eens gehoord van pseudokroep, maar ik had dit nog nooit zo meegemaakt. Ik nam haar voorzichtig uit bed en probeerde haar te kalmeren. “Rustig ademhalen, liefje”, zei ik zachtjes terwijl ik haar vasthield. Ik pakte een glas water en liet haar kleine slokjes nemen. Het leek een beetje te helpen, maar ze bleef hoesten.
Afleiding zoeken
In een poging om haar af te leiden en te kalmeren, zette ik een filmpje op mijn telefoon aan. Ik hield haar stevig vast en liet haar naar het schermpje kijken. Langzaam maar zeker begon ze rustiger te worden. Haar ademhaling werd minder piepend en de hoestbuien namen af. Na een paar minuten was ze weer wat meer ontspannen.
Lees ook: Dit zijn de verschillende soorten hoesten bij kinderen
Hoewel de aanval voorbij leek te zijn, durfde ik haar niet meteen weer in bed te leggen. Ik bleef met haar op de bank terwijl ze filmpjes keek. Na een uurtje viel ze weer in slaap. Ik bleef echter nog uren wakker, luisterend naar haar ademhaling, bang dat het weer zou gebeuren.
Huisarts
De volgende dag belde ik meteen de huisarts voor advies. Gelukkig bleek het inderdaad pseudokroep te zijn, iets wat bij jonge kinderen vaker voorkomt. De huisarts gaf me tips om met een volgende aanval om te gaan, zoals het openzetten van een raam voor frisse lucht en het rustig houden van Jessy. Ze verzekerde me dat het meestal vanzelf overgaat en dat ik altijd mag bellen als ik me zorgen maak.
Jessy voelde zich snel weer beter en was haar vrolijke zelf de volgende dag, maar ik heb nog een paar nachten slecht geslapen. Nu weet ik in ieder geval wat ik moet doen als het nog eens gebeurt, maar ik hoop het nooit meer mee te maken.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
