‘Dat lopen komt wel’, dacht Malu lange tijd over haar zoon. Maar toen hij na twintig maanden nog steeds niet los liep, maakte ze toch maar een afspraak met het consultatiebureau.
Hoewel de meeste kinderen pas na anderhalf jaar zelfstandig lopen, lijkt het voor veel mensen automatisme om vanaf de eerste verjaardag aan ouders te vragen ‘of-ie al loopt’. Zonder slechte bedoelingen natuurlijk, maar toegegeven: van maandenlang ‘nee’ zeggen, werd ik op den duur best onzeker. Want Mack loopt wel – aan de tafel, hand of een loopwagentje – maar zodra hij niets heeft om aan vast te houden, laat hij zichzelf negen van de tien keer acuut vallen.
Een paar maanden geleden zagen vriend en ik hier nog geen kwaad in. Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’ en met alles rete-voorzichtig. De trap beklimmen? Hem niet gezien. Hij plakt liever in serene rust gekleurde stickertjes tegen onze kasten. Om ze er vervolgens weer geduldig af te pulken.
Lopen komt dus wel, dachten we.
Maar toen hij ondanks het vele stimuleren na twintig maanden nog weinig vooruitgang boekte (en we zagen dat kinderen die een stuk jonger waren dan hij, wél al liepen), gingen we toch maar naar het consultatiebureau voor advies.
En daar zeiden ze wat we eigenlijk al dachten: hij loopt achter in zijn grove motoriek en moest door een fysiotherapeut worden nagekeken.
Lees ook
80% van de ouders ervaart vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Die zag meteen wat er ‘mis’ was: Mack heeft soepele gewrichten – ook wel hypermobiel genoemd. Hierdoor is hij nog wat wiebelig en kost lopen voor hem extra veel kracht. Niets ernstigs, wel vervelend, maar door veel te oefenen loopt ook hij straks zoals ieder ander kind.
We blijven natuurlijk oefenen zoveel als we kunnen, maar wonderbaarlijk genoeg zette Mack zijn eerste losse stapjes nog geen dag na de eerste fysio-afspraak. En hoe wankel ze ook waren, wij zijn nu al apetrots op ‘m.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
