Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (4) en dochter Nora (3).
Er bestaan mensen die niet zo van kinderen houden. Als die mensen mij en mijn nageslacht in een supermarkt tegenkomen, zullen ze niet direct van gedachten veranderen, want ik heb twee notoire winkelterroristen. Onlangs dacht ik even met het olijke duo naar de bouwmarkt te gaan. Een van mijn favoriete winkels, omdat er veel robuuste dingen worden verkocht die niet breken als je ernaar wijst. Maar het duo had zo’n dag. Zo’n dag waarop ze zich uitkleedden in een showroom douchecabine en vochten met verfrollers als zwaard. Dan begrijp ik best dat mensen die niet van kinderen houden mij een dodelijke blik sturen. Hebben ze misschien ook gedaan, geen idee, ik was te druk bezig het douchedeurtje te repareren.
Los van de kinderhaters bestaan er ook mensen met een uitgesproken hekel aan ouders. Ik noem: de bedenker van het kinderwinkelwagentje. Toen ik nog geen kinderen had, vond ik het een sympathiek idee. Gezellig boodschappen doen, gemoedelijk voortbewegend door een willekeurig gangpad. Little did I know. Inmiddels heb ik een haat-haatverhouding met die %^#^&*$-karretjes. Het liefst verbied ik ze, maar mijn kinderen weten waar ze staan en rennen er in volle vaart op af. Voor de vorm neem ik in de supermarkt altijd nog even de regels door, maar nog voor we de bananen gepasseerd zijn, is er al iemand aan het racen en botsen geslagen, tegen schappen of willekeurige scheenbenen. En ben ik zo ongeveer overleden.
Lees ook
Waarom kinderkarretjes in winkels ‘een psychologische marteling’ zijn >
Mijn man beziet het anders. “Je moet zonder schaamte op pad gaan”, is zijn favoriete opvoedwijsheid. “Of doen alsof ze niet van jou zijn.” Ja, dat lukt nogal als ze graag willen delen hoe hard ze kunnen botsen. “Mama, kijk! MAMAAAAA!!!!!!” En dan kom ik maar weer achter het broodschap vandaan. Onlangs pakte ik, na diverse pogingen tot opvoeden, die krengen af. Een wat oudere vrouw bezag het allemaal van een afstandje. Ik voelde haar misprijzende blik in mijn rug branden. Wat niet hielp nu de kinderen toch al op volle sterkte lieten merken wat ze van mijn opvoedmoment vonden. Met twee krijsende junioren toog ik naar de kassa. Ter hoogte van het hondenvoer kwam ik dezelfde vrouw tegen. Ik wilde me al gaan verontschuldigen, maar zij begon te grinniken. “En zo liep het af”, zei ze, waarna ze me bemoedigend aankeek en vertelde dat haar kleuters inmiddels dertig waren en dat het allemaal vanzelf zou goedkomen. Een beetje meer opgelucht nam ik de winkelterroristen toch maar snel mee naar huis.
Deze column staat in Kek Mama 07-2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Sommige stellen praten eindeloos over of en wanneer ze aan kinderen willen beginnen. Bij Danny Froger en zijn vriendin Ann Dominique Wilten ging dat nét even anders.
Danny Froger wordt weer vader! Dat meldt hij vol trots op Instagram.
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Boukje (33). Ze worstelt met de wekelijkse hulp van haar schoonmoeder. Ze wil hier graag mee stoppen, maar wil haar moment met de kinderen ook niet afnemen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Wanneer Sia (34) eindelijk besluit de kamer van haar zesjarige zoon eens grondig op te ruimen, stuit ze onder het bed op een mysterieuze doos. Wat ze daarin aantreft, had ze nooit verwacht.