
Jolien: ‘De ene bil na de andere tiet schoot eruit tijdens het gevecht’
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Bobbi (30). Zij krijgt namelijk al buikpijn bij de gedachte dat ze over een paar maanden kerst viert bij haar schoonfamilie.
Bobbi: “Het is nog maar september, maar ik zie nu al op tegen de kerstdagen met mijn schoonfamilie. Ik zal proberen uit leggen waarom.
Ik ben moeder van twee kleine rakkers. Eentje van drie jaar en eentje van anderhalf. Allebei slapen ze voor geen meter en al helemaal niet als ze niet in hun eigen bed liggen. Het is gewoon chaos. Ik werd dan ook direct nerveus toen het woord ‘kerst’ in de mond werd genomen door mijn schoonmoeder. Er worden namelijk nú al plannen gemaakt voor de feestdagen.
Kerst (mét kinderen) wordt hier niet in de middag gevierd. Nee, het moet ’s avonds, met elk jaar hetzelfde, grote kerstdiner. Dus wat betekent dat? Dat wij onze kinderen meenemen naar het huis van mijn schoonouders om daar kerst te vieren, de kids tijdens het kerstdiner naar (een vreemd) bed te brengen, om hen vervolgens – als ze eindelijk na veel heisa rustig liggen – weer wakker te maken om naar huis te rijden. Ik krijg nu al buikpijn bij die gedachte.
En dan voel ik me natuurlijk meteen een aansteller. Want hallo, het is maar één dag per jaar, toch? En ik wil heus niet de pret bederven, maar ik weet gewoon nu al hoe het gaat: een hoop gehuil door de vele prikkels, gesleep met dekentjes en knuffels en getroost. En dan zou kerst leuk moeten zijn, toch?
Hoe doen andere ouders dit met jonge kindjes? Moet ik me over mijn gevoel heen zetten en me neerleggen bij hun tradities of kan ik met een andere oplossing komen? Ik bereid mijzelf graag voor, dus tips zijn meer dan welkom!”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!