Beeld: Getty Images
Ze had direct spijt van haar actie en gaat op haar blog diep door het stof. De moeder, die anoniem wil blijven, legt uit wat het slaan van haar zoon vol gevolgen had. Én welke les ze ervan leerde.
‘Vandaag heb ik mijn kind geslagen. De reden? Die is er niet eens. Het was zinloos. Er is ook geen excuus voor mijn gedrag’, schrijft de moeder. ‘Ik haalde naar hem uit zonder na te denken. Maar de gevolgen waren er meteen: ik barstte in tranen uit en hij ook. Ik zakte ineen op de grond en haatte mezelf voor wat ik had gedaan.’
De walging, het verraad, het verdriet, de angst: ze weet dat haar zoon dat allemaal voelde. ‘Want ik voelde het ook’, vervolgt ze. ‘Ik ben opgegroeid in een gewelddadig gezin. Ik ben getrouwd met een gewelddadige man. En mijn zoon, net twee, verdient beter. Ik weet (en moet) beter zijn. Maar dat was ik niet. Niet vandaag.’
Na haar actie riep haar zoon ‘Mama, mama!’ ‘Toen pakte ik hem vast en hield hem dicht tegen me aan’, vertelt ze. ‘We knuffelden tot hij rustiger werd. Tot hij weer oké was. Maar waarom wilde hij bij me blijven? Ik kan mezelf niet uitstaan, dus waarom hij wel?’
Lees ook:
‘Zó kreeg ik het voor elkaar dat mijn zoon stopte met andere kinderen slaan’ >
‘Meestal ben ik de kalme en rustige ouder. Ik schreeuw niet. Ik vertel mijn kind over gevoelens en consequenties, wat hij fout heeft gedaan en waarom. Dat we in een ‘handen thuis’-huishouden leven. En ik doe mijn best om op een goede manier voor mijn kind te zorgen, zodat hij zich veilig en beschermd voelt. Maar vandaag was niet zo’n dag.’
Haar actie herinnerde haar pijnlijk aan haar eigen moeder. ‘En toen zei ik tegen mezelf: ik ben beter – veel beter. Daarop bood ik mijn zoon mijn excuses aan. Hij groef zijn gezicht weer in mijn armen en na een lange knuffel zei hij: ‘Mama spelen?’ Waarna we een uur samen met zijn vrachtwagens speelden. Het is fijn om te weten dat mijn zoon nog steeds van me houdt. En dat ik geen monster ben, zoals mijn moeder. Zij en ik zijn twee verschillende mensen. En ik weet: als ik hard mijn best doe, kan ik de cirkel doorbreken. Om mijn zoon en mijzelf te redden.’
Bron: Scary Mommy
Goede ouders hebben geen bakken met geld nodig om hun kinderen een fijne jeugd te bezorgen. Het zijn juist die kleine dingen die het ‘m doen. Die maken dat je kind zich geliefd en veilig voelt, en daar draait het uiteindelijk om.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Je vakantie kan in een splitsecond een nare wending nemen. Zo ook voor Malou en haar man en dochter, toen haar dochter in zee tussen de kwallen terecht kwam.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze hoe ze de zomervakantie met zoon heeft ervaren.
Het is soms lastig voor ouders om te bepalen of hun kind echt gelukkig is, vooral naarmate ze ouder worden en hun emoties complexer worden. Toch zijn er volgens psychologen verschillende signalen die kunnen duiden op het geluk van een kind. Met Parents delen ze deze 13 tekenen.
We vroegen jullie op Instagram: “Kun je je baby gerust alleen laten slapen in een vakantiehuisje als je dichtbij bent, zoals bij de buren?”
