Kek Mama-columnist Roos Schlikker schrijft elke maand bloedeerlijk en supergrappig over wat ze meemaakt. Deze maand: waxen down under.
Na de bevalling van Róman, wilde ik het gras eens goed wieden. Met die dikke buik had ik er steeds maar een gooi naar gedaan. Een beetje op de gok met zo’n scheermes heen en weer strijken en hopen dat de bosschages down under er enigszins acceptabel bij lagen. François noemt het altijd de ‘toef’, wat gezelliger klinkt dan het is. Je moet ervan houden, zo’n dot haar en aangezien hij die van hem netjes bijknipt, wilde ik ook een keurig tuintje.
Ik besloot het professioneel aan te pakken. Alle hippe meisjes van de stad riepen dat ze niet zonder maandelijks bezoekje aan de waxingsalon konden, dus op een dag toog ik naar een zaakje in de buurt. Wist ik veel dat ik met gespreide benen op een harde bank diende plaats te nemen. Wist ik veel dat een mij volslagen onbekende vrouw warme was op mijn boeltje zou smeren. Wist ik veel dat ik dat gênanter vond dan baren. Wist ik veel dat het allemachtigallehemelsalleg*dsgloeiendegloeiende veel pijn deed toen ze in één sadistische ruk de katoenen lapjes eraf trok en me zo ontdeed van mijn haartjes, mijn opperhuid en mijn waardigheid, aangezien ik het op een loeien zette. Lag dit nou aan mij?
Ik had nota bene verdovingloos een paar kinderen eruit weten te frotten. Was mijn pijngrens stiekem toch heel laag? Nou, nee. Een dag later sprak ik een kennis die ook naar de waxingsalon was geweest en pas echt een horrorstory had. Een gebrekkig Nederlands sprekende dame had haar gevraagd: “Jij wilt Full Brazilian wax? Die met de sterretje?” Mijn kennis had geknikt. “Is dat je meest uitgebreide behandeling? Dat klinkt uitstekend, doe dat maar. The full works.”
Lees ook
Column Roos: ‘Mijn zoontje is sinds gisteren gescheiden’ >
Ze lag op de martelbank en de waxspecialiast was lustig begonnen met smeren. Nogal, eeeh, uitgebreid. Toen de kennis verschrikt vroeg: “Wat doe je???”, antwoordde de waxeuse: “Jij wou alles weg. Anaal gebied is begroeid. Daarom heet die behandeling met ster.” Paniekerig riep mijn kennis dat ze dit niet wilde – “Haal weg!” – maar de wax was al afgekoeld. Laten we zeggen dat ze na de behandeling zo zacht als een baby was. En de buurt dacht dat het maandelijkse noodalarm was afgegaan.
Ik zal een mietje wezen, maar na twee bevallingen, een waxingsessie en dit verhaal mag mijn tuintje alleen heel zacht geaaid worden met een mesje. Dat is pas een sterbehandeling.
Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (8) en Róman (6). Op Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven. Mail Roos op roos@kekmama.nl.
Deze column staat in Kek Mama magazine en is al een keer eerder gepubliceerd.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
