Al steek je een kanon af, de vier maanden oude zoon van Kek Mama’s Malu slaapt ’s nachts als een roos. Toch wil ze nog niet dat-ie op z’n eigen kamer slaapt.
De keuze om Mack naast ons in bed te leggen, was vooral een praktische: ik gaf borstvoeding en zat er niet op te wachten om bij elke kick die hij gaf naar een andere kamer te moeten lopen. Had hij honger? Dan hoefde ik geen stap te zetten. Makkelijker kon dus niet, maar één ding wist ik wel: zodra onze baby ook maar een beetje door zou slapen, verhuisden we ‘m naar zijn eigen kamer.
Nu zijn we een paar maanden verder en slaapt hij redelijk goed door. En toch kan ik het niet over m’n hart verkrijgen om z’n bed over te zetten. Niet voor hem, maar vooral niet voor mezelf: ik vind het heerlijk om onze kamer binnen te lopen en zijn gesnurk te horen, in slaap te vallen met af en toe een piepje of kreuntje op links en ’s nachts naar z’n lieve gezicht te staren. Het klinkt misschien overdreven, maar ik wil die momenten niet missen. Nu nog niet.
Lees ook
Moeder krijgt commentaar op co-sleeping en bijt van zich af >
Als een mantra blijf ik zeggen dat Mack ‘het vast zal voelen’ als hij niet meer naast ons ligt en beter slaapt in een ruimte met mensen om zich heen, maar als ik eerlijk ben, denk ik dat hij het prima zou doen op z’n eigen kamertje – ik zeg dit alles alleen om goed te praten dat ik ‘m zo lang mogelijk bij me wil houden.
Is dat gek? Onverstandig? Misschien wel, maar hij wordt al zo snel groot. Een paar keer knipperen en hij is aan het puberen. En dan wil hij écht niet meer naast ons liggen. Dus zolang het nog kan, blijf ik lekker genieten van Macks piepjes: slapen in z’n eigen kamer kan altijd nog.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…