Regelmatig hoor ik verhalen van moeders die erdoorheen zitten, maar hoe pittig ik het ouderschap ook vind, ik kon mezelf hier nooit mee verenigen. Tot dat ene griepje – toen werd het me ineens te veel.
Ik zie mezelf nog zitten: midden in de nacht al snotterend met een huilende baby in m’n armen. Ik mopperen…
Waarom Mack juist déze week uitkiest om weer nachtvoeding te willen, waarom ik in godsnaam niet een dikkere trui heb aangetrokken die dag ervoor, waarom ik me zo belabberd voel, waarom m’n vriend zo nodig ’s nachts moet werken, waarom m’n kind niet direct na zijn flesje gewoon weer in slaap valt en (ja, echt) waarom ik überhaupt ooit moeder wilde worden… Met een schuin oog kijk ik naar het kunstwerk dat vriend en ik twee jaar geleden in Londen op de kop tikten. ‘Toen was mijn leven nog zorgeloos’, schiet er door m’n hoofd.
Als Mack maar blijft krijsen leg ik hem, volledig tegen mijn principes in, huilend terug in bed. Want echt: ik trek het niet meer.
Lees ook
Deze foto’s laten zien hoe het moederschap er écht uitziet >
Eenmaal in de woonkamer bel ik mijn vriend op om als een sirene het halve appartementencomplex bij elkaar te gillen. Hij laat me uitrazen, zegt wat hij moet zeggen en krijgt me rustig. ‘Ik ben over drie uurtjes thuis en dan kun je de hele dag in bed liggen.’ Z’n woorden laat ik op me inwerken en terwijl ik op adem kom, hoor ik Mack weer jengelen. Dit wil ik niet, denk ik direct, en door dat simpele telefoontje vind ik weer de kracht om m’n baby stil te krijgen: nog geen twee minuten later valt hij als een blok in slaap.
Gek eigenlijk. Waar ik een paar uur geleden nog zowat verdronk in zelfmedelijden, ben ik na wat goede slaap weer volledig opgeladen – zo intens kan het ouderschap soms zijn.
’s Ochtends zet ik rustig een bak thee (want wonder boven wonder ben ik eerder wakker dan Mack), neem ik een aspirientje en maak ik samen met m’n vriend grapjes over mijn hysterische telefoongesprek van die nacht. En als ik Mack even later hoor brabbelen in zijn bedje, weet ik weer waar ik het voor doe.
Het dochtertje van Famke had zo’n zin in het kinderfeestje op het strand van een van haar beste vriendinnetjes, maar het liep uit op veel pijn en verdriet. Het meisje bleek namelijk niet ingesmeerd te zijn en kwam vuurrood thuis. Ze was mega verbrand.
Aan het einde van het schooljaar geven ouders graag een cadeautje aan de juf of meester. Deze juffencadeaus ontvangen ze liever nooit meer.
In de nieuwste aflevering van Het Waren Twee Fantastische Dagen op SBS6 doet Jaimie Vaes een boekje open. Ze vertelt openhartig over haar gewelddadige relatie met rapper Lil Kleine, aka Jorik.
Ze spelen samen, twee meisjes van een jaar of zeven. Boven op de kinderkamer, urenlang zoet met knuffels, tekenspullen en fantasieën. Het lijkt een droom van een speelafspraak. Tot de avond valt en boven tafel komt wat ze daar echt deden.
Ruzie met je moeder: sommigen moeten er niet aan denken, voor anderen is het al jaren hun realiteit. Natasja en haar moeder kregen ruzie en sindsdien heeft haar moeder haar dochter niet eens kunnen zien opgroeien.
In Spanje hebben kinderen maar liefst drie maanden zomervakantie. In Nederland is dat maar (“maar?”) zes weken. Is het tijd om in Nederland de zomervakantie ook te verlengen? We vroegen het jullie.