Beeld: Getty
Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Ze was gelukkig getrouwd, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwachts zijn koffers pakte. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: Lieve krijgt een vast contract van haar werkgever, mits ze opnieuw een studie gaat volgen.
Drie jaar geleden schreef ik mijn scriptie in de spaarzame nachtelijke uurtjes die mijn pasgeboren Jan sliep. Ik moest mijn studie voor een bepaalde datum afronden en de druk lag enorm hoog. Op mijn tandvlees haalde ik de eindstreep en studeerde ik af met een 8. Ik weet nog hoe gesloopt ik was.
Nu, drie jaar later, sta ik opnieuw voor een enorm moeilijke keuze. Mijn huidige werkgever biedt mij een vast contract aan mits ik opnieuw een studie ga volgen. Dit moeilijke moment heb ik, net nadat mijn ex mij verliet, uit mogen stellen, maar voor september móeten er knopen worden doorgehakt.
Ik slaap er slecht van. Want als ik start met mijn nieuwe studie moet ik naast de parttime baan ook nog 20 uur in de week studeren, en oh ja: het ook nog eens afronden binnen twee jaar. Vaak zit ik nu al aan mijn max en kan ik mijn hoofd net boven water houden. Daarnaast zijn de schooltijden van de hogeschool ook niet echt optimaal. Ik moet in de middag starten en ben pas laat in de avond thuis. Welke kinderopvang heeft er nou een avondopvang?! Ik zie alleen maar beren op de weg.
Hoewel ik vind dat de mensen met wie ik dit bespreek ‘makkelijk praten hebben’ laten zij me wel inzien dat dit ook een enorme kans is. Ik kan een vast contract krijgen, iets waar velen in het onderwijs van dromen. Ik kan, met behulp van de overheid en mijn werkgever, gratis een HBO-studie volgen en krijg vele faciliteiten aangeboden die de studiedruk zouden moeten verlagen. En of je nú start of over vier jaar als beide kinderen naar zwemles, voetbal, hockey, toneel en scouting moeten, maakt ook niks uit; druk ben je toch! Ik wik en ik weeg, wekenlang…
Omdat de sluitingsdatum nu toch wel erg dichtbij komt, er nog veel moet worden geregeld maar ik vooral heel duidelijk een goede toekomst wil voor mijn jongens en mijzelf besluit ik, heel dapper, om ervoor te gaan. Ik weet van mezelf dat ik heel gedisciplineerd kan zijn. En ik moet mijn jongens laten zien dat als je jezelf een doel stelt, je – hoe onmogelijk dat ook lijkt – alles kunt wat je wil!
Binnen een dag regel ik mijn inschrijving, de studiebeurs, een gastouder aan huis en heel veel motivatie en energie om in september te starten. Dan mag ik mezelf naast alleenstaande en werkende moeder ook weer student noemen. Dat staat in ieder geval jeugdig.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
