Cindy stopte met werken om bij haar zoon te zijn: ‘De tijd gaat zó snel’

Je baan opzeggen om bij je kind te kunnen zijn: de ene moeder wil niks liever, de ander moet er niet aan denken. Cindy Guldenaar (40) wilde niets missen van de eerste jaren van haar zoontje Guus (2) en besloot te stoppen met werken. “Het moederschap is de leukste baan die ik ooit heb gehad.”

Thuiswerken

Een van de redenen dat Cindy besloot te stoppen met haar werk bij een consultancybureau was dat Guus net voor de lockdown werd geboren. Net toen haar verlof erop zat, moest ze opeens thuiswerken. “Ik vond het heerlijk om bij Guus te zijn. Lekker met hem tutten en hem zien ontwikkelen, ook al was hij nog heel klein. Door het thuiswerken kon ik niet honderd procent de werknemer zijn die ik wilde zijn, maar ook niet de moeder die ik wilde zijn. Als ik aan het werk was, kon ik hem niet de aandacht geven die hij nodig had.”

Dansdocent

Cindy stopte ook omdat ze de opleiding voor dansdocent had afgerond. Vorig jaar kreeg ze de kans om een paar uur in de week bij een balletschool te werken. “Dat gaf voor mij het zetje om mijn kantoorbaan op te zeggen. Hoe leuk ik mijn werk ook vond, want ik heb het zeker tien jaar gedaan. Op deze manier kan ik een paar uur in de week wat opbouwen en de rest van tijd lekker bij Guus zijn.” Het was natuurlijk wel belangrijk dat het ook financieel mogelijk was. Gelukkig was dat geen probleem en stimuleerde Cindy’s man het idee alleen maar. “Toen ik nog even twijfelde, heeft hij mij eigenlijk overgehaald om de stap te zetten. Hij heeft het alleen maar aangemoedigd.”

Werk niet gemist

“De keus om te stoppen met werken vond ik niet moeilijk. Ik heb ook niet erg getwijfeld, het vooruitzicht vond ik juist fijn. Ik had verwacht dat ik het werk zou missen, maar ik heb het eigenlijk nog geen moment gemist. Ik heb daar ook geen tijd voor. Over anderhalf jaar gaat Guus al naar school, voor ik het weet is het zover. Het is voor mij absoluut de juiste beslissing geweest.”

Lees ook: ‘Ik ben dolgelukkig als huismoeder en dít is waarom’

Onzeker

Als Cindy terugdenkt aan de eerste periode na de geboorte van Guus, was dat niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Ze had een zorgeloze zwangerschap, maar de bevalling verliep niet helemaal zoals gepland. Een aantal keer dacht ze dat Guus geboren zou worden, maar gebeurde het toch niet. “Uiteindelijk kreeg ik een keizersnede, want mijn lichaam was helemaal op.” Opeens had Cindy een zoontje om voor te zorgen. Maar omdat ze haar bed niet uit mocht, kon dat niet. Hierdoor was ze de eerste weken helemaal de weg kwijt. “Het enige wat je op dat moment wilt, is zorgen voor je kind en hem vertroetelen. Maar dat ging toen niet. Ik wist het gewoon niet meer. Niet dat ik bang was dat ik niet voor mijn kind kon zorgen, maar ik was onzeker over wie ik nou eigenlijk was. Of ik me ooit weer mezelf zou voelen, mezelf zou herkennen en mezelf weer thuis ging voelen in mijn huis en in mijn relatie. Dat maakte me toen super onzeker.”

Behoefte

“Gelukkig verdween dat gevoel na ongeveer twee maanden. Nu weet ik dat het kwam omdat ik voor en tijdens de bevalling de regie uit handen moest geven. Dat heeft mij heel veel gedaan. Ik wilde graag voorbereid zijn, maar dat gaat niet bij een bevalling. Zo is het nu eenmaal. Achteraf gezien kan dit weleens de reden zijn dat ik zo erg die behoefte voel om bij Guus te zijn en voor hem te zorgen. Misschien had ik toen onbewust al wel besloten dat ik thuis wilde blijven.”

Cindy met haar zoontje Guus

Relativeren

Hoewel Cindy de periode na haar bevalling erg lastig vond, kan ze het achteraf wel relativeren. “Ik lees weleens artikelen van Kek Mama waarin moeders aan het woord komen die een veel slechtere start met hun kind hadden. Kinderen die ziek zijn, kinderen die extra hulp nodig hebben of nog erger: kinderen die overlijden. Dan denk ik: hallo, ik had alleen maar een buikwond, die heel snel weer was genezen. En de tijd dat ik niks kon doen, was maar heel kort. Mijn kind is gezond en dat is het allerbelangrijkste. Daar wil ik in deze tijd, nu hij nog zo jong is, heerlijk van genieten. Juist omdat het kan en ik mij daar meer dan ooit bewust van ben.”

Onderhouden

Als Guus eenmaal naar de basisschool gaat, is Cindy van plan om haar werk bij de balletschool verder op te bouwen. Daarnaast vindt ze het ook belangrijk om het contact met haar vriendinnen te onderhouden, ook nu Guus nog thuis is. “Ik moet er wel oog voor houden dat ik ook een vriendin, zus en dochter ben, en niet alleen maar moeder. Ik heb er zelf voor gekozen om thuis te blijven, en ik vind het fantastisch, maar soms moet ik ook heel even een momentje voor mezelf pakken. Mijn vriendinnen zie ik niet heel vaak, want ze wonen allemaal best ver weg. Eerder spraken we met z’n allen in een restaurant af, maar dat is er door corona bij ingeschoten. Dat pakken we vanzelf weer op, heel fijn. Je blijft natuurlijk altijd moeder, maar dat de focus nu vooral op Guus ligt, is wel tijdelijk. Juist daarom is het goed om vriendschappen te onderhouden. Gelukkig is die balans er en gaat het allemaal heel natuurlijk. Dus daar maak ik mij geen zorgen over.”

Overrompelen

“Ik ben heel gelukkig als huismoeder. Een vriendin vindt zichzelf door haar werk juist een leukere moeder, en dat begrijp ik ook helemaal. Elke moeder (of vader) moet doen wat zij wil en wat voor haar goed voelt. Dat is voor iedereen anders. Voor mij is dit nu gewoon dé manier. Ik lees weleens artikelen van moeders die geneigd zijn zich meer zorgen te maken. Dan denk ik: ga gewoon af op je gevoel. En anders: kijk maar wat er gebeurt. Zolang de kinderen niet ziek worden of in gevaar zijn, laat je dan maar overrompelen. Het komt toch wel goed. Vertrouw op jezelf.”

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een
abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.