Of blogger Robin Enan nu in de supermarkt of in het park loopt, óveral willen mensen haar peuterdochter aanraken. En dat is ze meer dan zat.
‘Kinderen zijn geen puppy’s’, schrijft ze op Scary Mommy.
Ondanks dat haar dochter nog zo jong is, kan ze prima zelf aangeven of ze geknuffeld, gekriebeld of gezoend wil worden, vindt Robin. ‘Ze is oud genoeg om hierop te kunnen reageren. Als ze nee zegt, dan is dat nee, net zoals bij volwassenen.’ In het begin vond de blogger het lastig om dit aan mensen duidelijk te maken, helemaal als het bekenden (bijvoorbeeld ooms of tantes) waren, maar toch vindt ze het belangrijk dat het eerst aan haar dochter wordt gevraagd voordat mensen haar willen aanraken.
Lees ook
‘Ik dwing mijn dochter niet om te knuffelen’ >
‘En als ze ‘nee’ of ‘stop’ zegt, dan trekken we haar terug’, schrijft Robin. ‘Ik vind dat we onze kinderen al op jonge leeftijd moeten leren hun persoonlijke ruimte te respecteren, zodat ze ook op latere leeftijd begrijpen dat ze hier recht op hebben.’ Ze eindigt haar column dan ook met een boodschap aan iedereen: ‘Laten we allemaal wat beter nadenken voordat we kinderen aanraken. Want wanneer ze een knuffel uit vrije wil geven, voelt die toch veel beter?’
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
