Vóór 19:30 uur in bed, geen speelgoed door de woonkamer en niet de godganse dag dat schermpje voor z’n neus: ach, wat wist Kek Mama’s Malu het toch allemaal goed.
Tot ze moeder werd. En ze onderstaande regels in no time aan haar laars lapte.
Mijn peuter eet zijn bord leeg – Ooit een lepel groente door die stijf op elkaar geplakte lippen weten te krijgen? Al zweef ik met tig vliegtuiglepels richting z’n mond, die Polderbaan blijft dicht.
Mijn peuter laat geen speelgoed door het huis slingeren – ‘Dit zal bij mij nóóit gebeuren’, dacht ik als ik bij een vriendin thuis na drie seconden al een LEGO-blokje onder m’n voet vandaan trok. Nu ben ik in mijn eigen huis een eeuwigheid bezig om mezelf zonder struikelen van woonkamer naar keuken te manoeuvreren.
Mijn peuter houdt zich aan schermtijd – Hangt er 13 kilo kind aan m’n been als ik nét de aardappels afgiet? Of kan ik na het wegwerken van drie wasmanden eindelijk beginnen aan die lauwe kop koffie? Dan ben ik ineens wel heel toegeeflijk.
Lees ook
Deze moeders hanteren strikte opvoedregels: ‘Ik deel strafpunten uit aan tafel’ >
Mijn peuter ligt vóór 19.30 in bed – Hahahahaha!
Mijn peuter slaapt in zijn eigen bed – Nadat ik tachtig keer per nacht heen en weer liep om een gevallen speentje terug te duwen, was de keuze snel gemaakt. En ach: zo’n puntig peuterknietje in je zij laat je tenminste voelen dat je leeft, zullen we maar zeggen.
Mijn peuter blijft van alle spullen af in de supermarkt – Toen ik mijn zoon even uit het oog verloor en ‘m vervolgens drie paden verder in het mandje van een wildvreemde zag graaien, wist ik: hier gaat iets mis.
Mijn peuter mag geen twee ijsjes op een dag – Een pruillip, een hysterische huilact en heel veel knuffels en m’n kind heeft dat tweede ijsje zo in z’n zak.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
