Je zou maar net je jaarcontract hebben ondertekend bij je nieuwe werk en erachter komen dat je zwanger bent. Het overkwam Sandra en de blije verrassing werd haar niet in dank afgenomen.
Zo vertelt ze in een interview met LINDA.nl. Sandra: “De dag nadat ik een positieve zwangerschapstest kreeg, belde ik het bedrijf om het te vertellen. Dat ik net een contract had getekend, maar ook zwanger was. Ze zeiden alleen: ‘Wat erg voor je.’ Natuurlijk was het geen goede timing, maar felicitaties kreeg ik niet. Dat vond ik vreselijk.”
Niemand op kantoor gelooft dat ze nog niet wist dat ze zwanger was. Daarom werkt ze de hele zwangerschap kei- en keihard om zich te bewijzen.
Na de geboorte van haar zoontje, wil haar leidinggevende direct op kraambezoek komen. Ook al ligt Sandra nog in de kreukels en staat er hoofd er nog niet naar. Weigeren durft ze niet. Keuvelen over spuitluiers, blauwe muisjes en een roze wolk is er dan niet bij. “Ze zei: ‘Ik wil over werk praten. You fucked up.’” De burn-out waar haar leidinggevende mee kampt, zou ze min of meer aan Sandra te danken hebben. “Vanaf toen hing er een schaduw over mijn kraamtijd heen. Als ik mijn baby de fles gaf, dacht ik alleen maar aan werk.” Ze vervolgt: “Ik heb mijn werk belangrijker gemaakt dan mijn gezin, en daar baal ik van. De kraamtijd had zo veel mooier kunnen zijn.” Bron: LINDA.nl
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
