Beeld: Pexels
Al jaren krijgen zwangere vrouwen die te vroeg dreigen te bevallen weeënremmers. Idee: hoe langer de baby blijft zitten, hoe beter. Klinkt logisch, toch? Maar dat valt tegen.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat die medicijnen eigenlijk helemaal niet doen wat we dachten. De bevalling wordt nauwelijks uitgesteld én baby’s worden er niet gezonder van.
Onderzoekers van het Amsterdam UMC en een paar internationale ziekenhuizen doken in de cijfers en volgden 752 zwangere vrouwen die tussen de 30 en 34 weken dreigden te bevallen. De helft kreeg weeënremmers, de andere helft een placebo. Wat bleek? Het maakte geen verschil. Evenveel baby’s belandden op de ic, bleven daar even lang liggen (zes dagen) en het aantal complicaties die vaak voorkomen bij te vroeg geboren baby’s (zoals hersenbloeding en longproblemen) was in beide groepen gelijk.
Artsen dachten altijd: met die weeënremmers kopen we tijd om belangrijke longmedicijnen te geven, voor de rijping van de longen van de ongeboren baby’s. Maar het blijkt dat als moeders maar één dosis van die longmedicatie kregen in plaats van twee, hun baby’s niet vaker ademhalingsproblemen hadden. Belgische gynaecoloog Isabelle Dehaene, die niet bij het onderzoek betrokken was, zegt dan ook tegen de Volkskrant: “We geven waarschijnlijk te veel van dat medicijn. Het kan goed zijn dat één dosis voldoende is.”
Onderzoeksleider en hoogleraar verloskunde in het Amsterdam UMC Martijn Oudijk wil graag zien dat de richtlijn wordt aangepast. “Er is geen bewijs dat deze medicijnen doen wat ze moeten doen, en daarom moeten we ze aan deze groep vrouwen niet meer geven.” Of hetzelfde geldt voor kindjes die voor de 30 weken geboren worden, moet nog nader onderzocht worden. Het zou kunnen dat deze kindjes kwetsbaarder zijn.
Daarbij: een bevalling die gaande is tegenhouden, kan ook juist niet goed zijn. Vroegtijdige weeën ontstaan soms met een reden, bijvoorbeeld vanwege een infectie in de baarmoeder of complicaties met de placenta. Dan kan de bevalling tegenhouden juist averechts werken en dat wil je natuurlijk niet.
Bevallen doet zeer, dat weten we allemaal. Maar er is een pijn die de pijn van weeën overtreft. Benieuwd wat? Je leest het hier.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
