Bron: Canva
Ouders zullen het nooit toegeven, maar onderzoek laat zien dat kinderen vaak verschillend behandeld worden. Dit betekent niet per se dat ouders bewust een favoriet hebben, maar wel dat sommige kinderen zich bevoordeeld of benadeeld voelen.
En dat heeft impact, niet alleen op het kind zelf, maar ook op de band tussen broers en zussen, zo schrijft de Washington Post.
Alex Jensen, vader van een 14-jarige dochter en een 9-jarige zoon, merkte dat zijn kinderen vaker kibbelden. Tijdens een vader-dochter-uitje luchtte zijn dochter haar hart: “Jullie kiezen altijd zijn kant.” In plaats van te ontkennen, vroeg Jensen door: hoe dan? Haar antwoord? “Als hij iets vervelends doet, zeggen jullie altijd dat ik het moet negeren. Dat is zó irritant!”
Jensen, als hoogleraar familieleer aan Brigham Young University, wist hoe belangrijk dit moment was. Hoewel er een logische reden was voor het verschil in behandeling – een 9-jarige is nu eenmaal minder volwassen dan een 14-jarige – voelde het voor zijn dochter als oneerlijk. En dat gevoel telt, want perceptie van favoritisme kan grote gevolgen hebben.
Jensen leidde een grootschalige meta-analyse van 30 studies en 14 ongepubliceerde datasets, waarin de ervaringen van ruim 19.000 deelnemers uit Noord-Amerika en West-Europa werden onderzocht. De resultaten lieten duidelijke patronen zien:
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
De gevolgen van waargenomen favoritisme zijn niet mals. Kinderen die zich achtergesteld voelen, hebben een grotere kans op depressie, angst en schoolproblemen. Sommigen grijpen als tiener sneller naar alcohol of drugs, en onderzoek suggereert zelfs dat ze minder vaak naar de universiteit gaan en als volwassene minder tevreden zijn met hun leven.
Maar favoritisme beïnvloedt niet alleen de relatie tussen ouder en kind. Het heeft ook een blijvende invloed op de band tussen broers en zussen. Onderzoek toont aan dat de manier waarop kinderen elkaar in hun jeugd ervaren, de basis legt voor hun relatie als volwassenen. Een broer of zus die zich altijd het ‘mindere’ kind voelde, kan daardoor als volwassene afstand nemen van het gezin.
Jensen benadrukt dat alle ouders hun kinderen op sommige manieren verschillend behandelen – en dat is niet per se fout. Soms heeft een kind simpelweg meer aandacht nodig, bijvoorbeeld vanwege leerproblemen of gezondheidskwesties. Het probleem ontstaat als kinderen deze verschillen niet begrijpen en het gevoel krijgen dat ze structureel worden achtergesteld.
Daarom is het belangrijk om open te communiceren. Als een kind zich benadeeld voelt, luister dan en vraag door. Niet om direct te verdedigen (“Dat is niet waar!”), maar om te begrijpen waarom je kind dit zo ervaart.
En misschien wel het belangrijkste: laat je als ouder niet gek maken door schuldgevoel. Zoals Jensen zegt: “Elke ouder maakt fouten. Reflecteer en verbeter, maar laat het schuldgevoel los.”
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.
Een hysterische baby? Stress? Geen paniek, pak je innerlijke yogi erbij! Een video van een vader die zijn kleintje weet te kalmeren met het OM-geluid gaat viral en heeft inmiddels al miljoenen views verzameld.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Liselot en haar gezin waren net verhuisd en wilden een goede beurt maken bij de nieuwe buren. Ze vroegen hen te komen barbecueën. Dat pakte alleen niet uit zoals gehoopt.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
