Gerdine Blom uit Een Huis Vol bevallen van negende kind en dit is haar bijzondere naam
Feest in huize Blom en tijd voor beschuit met muisjes, want hun dochtertje (lees: negende kind) is geboren!
Lees meer
Sophie Milzink over bevalling: ‘Het voelde als een proefwerk waarvoor ik niet had geleerd’
Kiki Rigters (Kee & Kee)
Bevallen: voor de één een droom, voor de ander een nachtmerrie, en vaak een beetje van allebei. Sophie Milzink deelt ongefilterd haar eigen ervaring. Op haar YouTube-kaneel deelt ze openhartig over de spanning in de laatste dagen van haar zwangerschap, de verwarring van de eerste weeën, de intensiteit van de pijn en de momenten van twijfel. Van kotsbakjes in bad tot the ring of fire, van twijfels over pijnstilling tot de euforie na afloop.
Lees verder onder de advertentie
Maar ook over de humor die tussendoor opborrelde, de steun van haar partner Brian, en de magische ontlading toen haar dochter eindelijk werd geboren.
Sophie Milzink over bevalling
“Het is een positief bevalverhaal, in de zin dat ik positief terugkijk. In het moment keek ik niet positief naar mijn bevalling, in het moment vond ik het vreselijk en zo achteraf vond ik het magisch, en dat woord gebruik ik echt niet vaak.” Met die woorden begint Sophie haar terugblik. Ze benadrukt dat bevallen voor haar een proces was van controle loslaten: “Mijn ervaring van de bevalling was dat je echt de controle los moet laten en het helemaal over je heen moet laten komen. Wat mij daarbij hielp is om niet te veel verwachtingen te hebben. Je hebt het namelijk niet in de hand hoe het loopt.”
Lees verder onder de advertentie
Voorbereiding
De aanloop vond ze ingewikkeld. “Ik vond het ontzettend lastig om mezelf in te beelden dat ik ook moest gaan bevallen. Ik kon mezelf gewoon niet in die situatie voorstellen.” Toch gaf de gedachte dat zoveel andere vrouwen het hadden gedaan haar vertrouwen: “Toen the due date naderde, begon ik ook steeds om me heen aan het kijken was naar andere vragen en toen dacht ik: ‘Oke, zij heeft kinderen en het is allemaal gelukt.’”
Lees verder onder de advertentie
Bevalcursus
Samen met Brian volgde ze een bevalcursus, al deden ze dat niet met volle overtuiging. “Iedere dag dacht ik weer aan die cursus.” Het voelde als een proefwerk waarvoor ze niet had geleerd. Toch was het niet helemaal voor niks: “Het belangrijkste wat ik heb meegenomen uit die cursus is dat het gewoon heel erg belangrijk is om jezelf te ontspannen. Nou, ik kan je één ding vertellen. Ik ben niet relaxed geleverd bij de bevalling, maar op zich hebben die technieken me wel geholpen.”
Lees verder onder de advertentie
De laatste dagen van de zwangerschap waren zwaar. “Misschien dat het ook een beetje placebo was, omdat je eenmaal al over die due date heen bent. Maar ik was toen voor het eerst echt zat. Die laatste week dacht ik echt: ‘Nou ben ik er helemaal klaar mee.’” Ook Brian werd ongeduldig: “Het voelde een beetje alsof je de bus hebt gemist en er komt geen nieuwe meer. Het is de laatste van de dag.”
Het begin van de bevalling
Op de nacht van 3 juli begon het. “Ik werd ’s nachts wakker. En voelde ik met een pijn in m’n rug. En toen dacht ik: ‘Oké, dit herken ik niet helemaal. Dit voelt anders.’” Ze twijfelde of het echte weeën waren, maar al snel wist ze het zeker.
De eerste uren waren nog te doen. “Ik vond het nog wel geinig. Ik had er ook zin in, ik was echt excited. Ik dacht: ‘Yes, bring it on.’” Maar de verloskundige stelde teleur: “Ze keek en ze zei, ja, weet je, je hebt een of twee centimeter. Dat is niet zo heel erg veel.”
Blurry
De uren erna waren zwaar. “Ik vond het op zich nog wel te doen, maar op een gegeven moment werd het een beetje blurry. Want het deed gewoon zo’n godvergeten veel pijn.” Ze moest vaak overgeven: “Ik zat met mijn kotsemmertje in bad. Er zijn ook momenten geweest dat ik in bad zat en bij mezelf dacht, ik moet poepen. Toen heb ik dan ook heel hard geschreeuwd.”
Lees verder onder de advertentie
De pijn bracht twijfels met zich mee. “Op een gegeven moment zei ik ook tegen Brian: ‘Als dit twee centimeter ontsluiting is, dan denk ik echt dat ik een rugprik wil.’ Maar ergens vond ik het ook best spannend om die keuze te maken. Ik dacht: ‘Heb ik dan gefaald als ik een rugprik neem?’” Gelukkig stelde Brian en de verloskundige haar gerust. “Het is er, maak daar ook gebruik van als je het nodig hebt. Het is geen wedstrijd. Je krijgt niet een medaille in een leentje. Nee, je krijgt een baby”, maakt Milzink even goed duidelijk.
De rit naar het ziekenhuis
Maar juist toen bleek ze ineens veel verder. “Op het moment dat ze nog ontsluiting aan het checken was, zag ik haar ogen groot worden. En ze zegt: ‘Vrouw, je hebt 7 centimeter ontsluiting. We moeten nu naar het ziekenhuis.’”
Wat volgde was hectisch. “Ik zat op de achterbank. Ik voelde me helemaal verlept.” Brian bleef kalm en liefdevol. “Brian was sowieso echt ongelooflijk lief. Hij was echt heel lief voor me gedurende het hele proces.”
Ring of fire
In het ziekenhuis ging alles razendsnel. “Ze ging weer kijken hoeveel ontsluiting ik had. Ik had toen 9 centimeter, en ze zei: ‘Je kan gaan persen.’” Het persen zelf vond ze zwaar: “Ik hoorde ook vrouwen zeggen: ‘Ik vond persen echt een verademing in vergelijking met de weeën.’ Nou, dat vond ik niet per se.”
Lees verder onder de advertentie
Dan volgt de climax: “Op een gegeven moment dacht ik, oh ja, dit is the ring of fire. En ik zag ook zo Nina zo voor me, die zei: ‘Doe de bitterbal-techniek’. Dus ik probeerde die bitterbal-techniek, maar op een gegeven moment dacht ik: ‘Dit heeft helemaal geen zin in mijn geval.’ Kansloos, doet gewoon zeer.”
Onbeschrijflijk
En dan is daar het moment van bevrijding: “Als eenmaal het hoofdje erdoorheen is, dan vloepte dat lichaam er snel achteraan. Nou, dat was een heel bijzonder moment. Ik was zo blij en zo dankbaar dat het allemaal goed gegaan was. En dat het voorbij was.”
Het gevoel is onbeschrijflijk. “Je zit natuurlijk helemaal onder de adrenaline en het gaf mij in dat moment gewoon echt een gigantische kick omdat ik echt dacht bij mezelf van: What the actual fuck just happened.”
Trots
Na afloop was Sophie opgelucht maar ook overweldigd. “Op een gegeven moment werkt die adrenaline dus uit en dan voel je je wel echt goed overleden door een bus.” Toch was ze vooral trots: “Ik vond het in het moment heel erg heftig, maar achteraf kijk ik er heel positief op terug. Ik moet echt zeggen dat ik echt wel kon voelen dat ik echt wel trots was op mezelf achteraf.” En de les die ze hieruit haalde? “De volgende keer rammen. Gelijk een rugprik erin.”
Lees verder onder de advertentie
Sophie Milzink is bevallen van een prachtige dochter. Huisje, boompje, beestje. Dat is hoe haar leven er nu uitziet. En dat is misschien wel het laatste wat ze had verwacht. Je leest er hier meer over.
Bron: YouTube @Sophie Milzink
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
