Het overkomt de veel ouders: je kind groeit op, vliegt uit… en vervolgens hoor je amper nog iets. Appjes blijven onbeantwoord, telefoontjes gaan naar voicemail en familiefeestjes worden ‘vergeten’. Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?
Lees verder onder de advertentie
Spoiler: grote breuken ontstaan vaak door kleine scheurtjes, aldus Ossiana Tepfenhart. Misschien maakte je onbedoeld fouten die je kind niet meer vergeten is. Tijd om eerlijk in de spiegel te kijken: deed jij één (of meer) van deze 11 dingen?
Lees verder onder de advertentie
11 dingen die je doet waardoor de band met je kind verslechterd
1. Je was te streng
Natuurlijk, een beetje discipline is gezond. Maar als je opvoeding meer leek op een militaire training dan een warm thuis, dan is de kans groot dat je kind zich niet veilig voelde, maar beoordeeld. En dat gevoel blijft hangen, ook als ze volwassen zijn.
2. Je maakte te vaak ‘grapjes’ over ze
Tuurlijk, plagen is een vorm van liefde. Maar als jouw grapjes altijd ten koste gingen van je kind, werd het voor hen geen lolletje meer. Ben je altijd een beetje Meg uit Family Guy geweest naar je kind? Dan is het niet zo gek dat ze afstand houden.
3. Je bleef bij een rotpartner
Kinderen zien alles. Dus ook als jij jarenlang bleef hangen in een giftige relatie, ‘voor de kinderen’. Ironisch genoeg kan dat ze júíst van je verwijderen. Want je gaf ze geen veilig thuis, maar een stormachtig toneel.
Gratis MOSZ leren tas
Abonneer voordelig en krijg een gratis MOSZ tas t.w.v. €119,95
Aangeboden door:
4. Je was slecht voor hun mentale gezondheid
Was het thuis altijd chaos? Of voelde je kind zich nooit écht gezien of gehoord? Misschien dacht je dat je je best deed, maar je kind herinnert zich vooral hoe onveilig het voelde. Dat heeft impact. Langdurig.
5. Je negeerde ze (per ongeluk)
Altijd werken, nooit op het schooltoneel, broer of zus kreeg altijd meer aandacht… Je dacht misschien dat je genoeg gaf, maar je kind voelde zich tweede keus. En dat gevoel vreet aan de band tussen jullie.
6. Je luisterde niet echt
“O ja, leuk schat”, terwijl je met één oog op je telefoon zit. Herkenbaar? Kinderen pikken het feilloos op als je ze niet serieus neemt. En als dat structureel gebeurt, trekken ze zich terug. Eerst emotioneel, later ook fysiek.
7. Je vroeg te vaak om hulp
Even een boodschapje, even een ritje, even een paar tientjes. Op zich prima. Maar als je volwassen kind zich jouw persoonlijke hulpdienst voelt – zonder wederkerigheid – dan gaat de telefoon vanzelf op stil. Dan voelt het alsof je van hem profiteert.
8. Je was te klef
Je bedoelde het lief. Echt. Maar als je constant schuldgevoel in de strijd gooit (“Kom je nou alweer niet? 😢”) dan geef je je kind geen ruimte, maar een verstikkend gevoel. En dat duwt hem/haar op den duur weg.
9. Je hield ongemakkelijke politieke monologen
“Nou, mijn generatie werkte tenminste nog voor z’n geld!” Of: “Tegenwoordig mag je niks meer zeggen.” Als je elk familiebezoek opent met een pittige politieke mening, jaag je je kinderen langzaam maar zeker de deur uit.
Misschien bedoelde je het goed. Je wilde dat ze gingen studeren “zodat ze iets beters kregen dan jij.” Of je schreef ze op ballet terwijl ze eigenlijk wilden voetballen. Of je bleef maar benadrukken hoe trots je zou zijn als ze dokter, advocaat of architect werden, terwijl zij wilden schrijven, reizen of taarten bakken. Resultaat? Ze voelden zich nooit goed genoeg. En als je je nooit gezien voelt om wie je écht bent, dan trek je je terug.
Lees verder onder de advertentie
11. Je accepteerde ze niet zoals ze zijn
Je dacht misschien dat je ‘advies’ gaf. Of dat je gewoon een mening had over hun partner, hun uiterlijk, hun keuzes. Maar wat zij hoorden, keer op keer, was: “Je bent niet goed genoeg zoals je bent.” En laten we eerlijk zijn — wie wil daar nou graag mee afspreken? Acceptatie is geen instemmingsverklaring voor alles wat ze doen. Het is een keuze om te zeggen: “Ik zie jou. Zoals je bent. En ik hou van je.”
Lees verder onder de advertentie
Voorkomen is beter dan…
Ouder-kindrelaties gaan niet altijd vanzelf. En hoe volwassen je kind ook is, ze blijven gevoelig voor hoe jij hen behandelde, vroeger en nu. Heb je fouten gemaakt? Welkom bij de club.
Het goede nieuws: er is altijd ruimte voor herstel. Het begint bij eerlijk kijken naar jezelf en oprecht luisteren naar je kind. Zonder verdediging. Zonder “ja maar”. Een simpele “Het spijt me. Ik zie nu wat ik toen niet zag” kan de eerste stap naar herstel zijn.
Deze opvoedexpert geeft 7 tips voor een hechte band met je kind, zowel nu als later. Je leest het hier.
Het overkomt de veel ouders: je kind groeit op, vliegt uit… en vervolgens hoor je amper nog iets. Appjes blijven onbeantwoord, telefoontjes gaan naar voicemail en familiefeestjes worden ‘vergeten’. Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?Spoiler: grote breuken ontstaan vaak door kleine scheurtjes, aldus Ossiana Tepfenhart. Misschien maakte je onbedoeld fouten die je […]
Gezellig op vakantie… Of ja, dat dacht de familie van Monique. Samen met haar ouders en gezin gingen ze op vakantie naar Mallorca, maar een vechtpartij gooide bijna roet in het eten.
Douchen op de camping met een peuter is bepaald geen wellnesservaring. Je sjouwt met slippers, washandjes, muntjes, shampoo die altijd óf op is óf in je tas lekt en niet te vergeten een kind dat alle kanten op gaat behalve de goede.
Kinderen krijgen is één ding, zorgen dat ze elkaar niet de hele dag in de haren vliegen is iets heel anders. Je kunt ze niet dwingen om elkaars beste vrienden te worden, maar stiekem hoop je dat natuurlijk ergens wel. Goed nieuws: uit onderzoek blijkt dat je als ouder best wat kunt doen om die […]
Je vakantie kan in een splitsecond een nare wending nemen. Zo ook voor Malou en haar man en dochter, toen haar dochter in zee tussen de kwallen terecht kwam.