Moeders voor Moeders is de plek waar je met jouw plas (ja, echt) een andere toekomstige moeder kan helpen. Jouw urine maakt vruchtbaarheidsbehandelingen namelijk mogelijk. Hoe bijzonder is dat? Sophie vertelt haar verhaal.
Sophie vertelt: “Mijn man en ik hebben zes jaar lang onze kinderwens niet in vervulling zien gaan. Ik had in al die jaren nog nooit een positieve zwangerschapstest gehad. En na de eerste jaren begonnen we eraan te twijfelen of het ons überhaupt was gegeven. Na alle goedbedoelde adviezen hebben wij ook onze leefstijl aangepast. Dat hielp helaas niks. Vervolgens gingen wij door allerlei grote en stressvolle veranderingen heen. De rust om achter de eventueel medische redenen te komen kwam maar niet. Uiteindelijk ben ik vanwege ongezonde werkomstandigheden overspannen thuis beland. Toen brak eindelijk een periode van rust aan.”
Ze vervolgt: “Wij kregen beiden een reeks onderzoeken. Uit mijn onderzoek bleek dat ik een onschuldige, maar vervelende laaggradige ontsteking van het baarmoederslijmvlies had. Mijn man bleek azoöspermie te hebben. Hij is in het verleden opgenomen geweest met een extreme E. coli infectie, waarbij zijn nierbekken tot en met zijn scrotum zwaar ontstoken zijn geweest. De zwaarste antibiotica bleek nodig om hem er doorheen te helpen. Het resultaat was een enorme hoeveelheid littekenweefsel in en rond de zaadleiders. Daar kwam dus niks meer langs.”
Na al die onderzoeken wordt er een ICSI traject voorgesteld. “We waren zo blij verrast. Misschien was het zelfbescherming, maar na al die jaren en onderzoeken hadden we onze kinderwens al een beetje laten bekoelen. Er ontstond na deze conclusie van de arts een grote heropleving van die wens. Want wauw, het kan dus toch!”
“De eerste transfer resulteerde niet in een zwangerschap. Na de tweede transfer had ik ineens een heel zeker gevoel. Ik kon het niet plaatsen, maar het voelde gewoon goed. Toen de huisarts mij tien dagen later belde met het blije nieuws begon ik meteen te huilen van geluk. Alle spanning kwam eruit. Ik had mij al enige tijd bij het feit dat het ons niet gegeven was neergelegd. Nu voelde ik wat ik al die tijd had onderdrukt en hoe dwars het heeft gezeten.”
“Ik huilde van geluk; was een kindje ons dan tóch gegeven!”
Moeders voor Moeders is onderdeel van het farmaceutische bedrijf Aspen API en zamelt urine in van pril zwangere vrouwen, waaruit het hCG-hormoon wordt gewonnen. Dit hormoon wordt door verschillende farmaceutische bedrijven gebruikt voor het produceren van medicijnen die worden gebruikt bij humane vruchtbaarheidsbehandelingen. Als zwangere vrouw kun je dus andere vrouwen helpen om ook zwanger te worden. En daar zijn wij, en alle toekomstige moeders, jou super dankbaar voor! Meedoen met Moeders voor Moeders kan van de 6e tot en met de 16e week van de zwangerschap. In deze periode bevat je urine namelijk het meeste hCG-hormoon. Aanmelden is mogelijk tot en met de 11e week.
Voor de productie van vruchtbaarheidsmedicijnen is heel veel urine nodig. Letterlijk elke druppel telt! Daarom is Moeders voor Moeders dringend op zoek naar zwangere vrouwen die hun urine willen doneren.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms moet je als ouder creatief zijn. Niet liegen, maar strategisch de waarheid een beetje verbuigen. Oftewel, een leugentje om bestwil.
