Gelukkig brokkelt het taboe rondom therapie steeds verder af. Hulp zoeken is niet raar meer. Ook kinderen krijgen steeds vaker professionele hulp. Maar wat vertellen kinderen dan eigenlijk over hun ouders als ze eenmaal in die behandelkamer zitten? Ai, dat blijkt niet niks… We zetten er zes op een rij die psychologen delen.
Lees verder onder de advertentie
Dingen die kinderen in therapie opbiechten
1. Het gevoel hebben beoordeeld te worden
Een van de grootste manieren waarop ouders en kinderen uit elkaar drijven? Als kinderen het idee hebben dat hun keuzes nooit goed genoeg zijn, vertelt psycholoog Aline Zoldbrod. Sommige kiezen zelfs een hele carrière omdat hun ouders dat zo graag willen.
Lees verder onder de advertentie
2. Het gevoel hebben gecontroleerd te worden
Therapeut Gloria Brame hoort regelmatig dat moeders soms nét iets te graag blijven meebeslissen in het leven van hun volwassen kinderen. Vaders krijgen dan weer vaak het stempel afstandelijk of afwezig te zijn. Het gevolg? Zulke ouders maken het hun kinderen lastig om echt zelfstandig te worden waardoor ze later vaak worstelen met twijfels en zenuwen als ze zelf keuzes moeten maken.
Lees verder onder de advertentie
3. Het gevoel hebben genegeerd of verwaarloosd te worden
Sommige kinderen voelen zich alsof ze aan twee kanten worden vastgehouden: ouders die amper oog hebben voor hun emoties, maar wel met strenge regels zwaaien. Ze vertellen hoe hun ouders fysiek wel aanwezig waren, maar emotioneel vaak ver weg, meestal druk met hun telefoon. Daardoor voelen die kinderen zich niet echt gelijkwaardig, en als volwassenen nemen ze vaak afstand.
Lees verder onder de advertentie
4. Het gevoel hebben dat zij hun ouders moeten opvoeden
Veel kinderen hebben het gevoel dat ze juist de ouder waren en hun ouders moesten verzorgen of troosten. Het kan helpen om te bedenken dat ouders ook maar mensen zijn, maar toch blijft het lastig als jij als kind nooit écht die zorg hebt gekregen die je verdiende.
5. Het gevoel hebben emotioneel buitengesloten te worden
Eten, een dak boven je hoofd en school: fijn, maar dat is niet alles. Zonder warmte en steun voelt het al snel kil aan. En als je dan ook nog steeds wordt vergeleken met je broer, zus of klasgenootjes, ga je je al snel minder belangrijk voelen.
6. Het gevoel hebben niet begrepen te worden
“Mijn ouders begrijpen me niet!” hoor je al eeuwen, zegt coach Susan Allan. Zonder empathie en de juiste woorden om gevoelens te delen groeit de afstand alleen maar verder. Het goede nieuws? Met de juiste begeleiding kunnen ouders en kinderen hun band vaak verrassend snel weer versterken.
Lees verder onder de advertentie
Hoe leer je ze op een zelfverzekerde manier voor zichzelf opkomen? De Amerikaanse therapeut en moeder van twee Andrea Brambila deelt vijf simpele zinnen die zij haar kinderen aanleert om grenzen aan te geven en zichzelf te beschermen.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Vakantie haalt niet bij iedereen het beste in zich naar boven, al doe je nog zo je best. Net als Feline, die zo haar best had gedaan met het boeken van de vakantie, maar waarbij het toch nog allemaal helemaal de mist in ging toen ze eenmaal op het vliegveld waren.
AVROTROS neemt afscheid van jeugdpresentatrice Fenna Ramos, ze wordt beschuldigd van wangedrag tijdens de theatertour van haar kinderprogramma Zin in Zappelin.
De eerste schooldag is voor veel kinderen een spannend moment. Nieuwe klas, nieuwe juf of meester, nieuwe kinderen… Het voelt voor sommigen alsof ze opeens in een compleet onbekende wereld terechtkomen. Niet iedereen springt blij van enthousiasme die schoolbanken in.