Rianne: ‘Na de feestdagen heb ik de kerstcadeaus van mijn schoonmoeder direct te koop gezet’
Rianne (36) houdt van haar schoonouders, maar ze heeft één heel groot nadeel: ze koopt te veel onnodige cadeaus.
Beeld: Canva
We weten inmiddels allemaal dat je mentale gezondheid negeren echt géén goed idee is. De cijfers van de Centers for Disease Control over kinderpsyche liegen er niet om.
Gelukkig brokkelt het taboe rondom therapie steeds verder af. Hulp zoeken is niet raar meer. Ook kinderen krijgen steeds vaker professionele hulp. Maar wat vertellen kinderen dan eigenlijk over hun ouders als ze eenmaal in die behandelkamer zitten? Ai, dat blijkt niet niks… We zetten er zes op een rij die psychologen delen.
Een van de grootste manieren waarop ouders en kinderen uit elkaar drijven? Als kinderen het idee hebben dat hun keuzes nooit goed genoeg zijn, vertelt psycholoog Aline Zoldbrod. Sommige kiezen zelfs een hele carrière omdat hun ouders dat zo graag willen.
Therapeut Gloria Brame hoort regelmatig dat moeders soms nét iets te graag blijven meebeslissen in het leven van hun volwassen kinderen. Vaders krijgen dan weer vaak het stempel afstandelijk of afwezig te zijn. Het gevolg? Zulke ouders maken het hun kinderen lastig om echt zelfstandig te worden waardoor ze later vaak worstelen met twijfels en zenuwen als ze zelf keuzes moeten maken.
Sommige kinderen voelen zich alsof ze aan twee kanten worden vastgehouden: ouders die amper oog hebben voor hun emoties, maar wel met strenge regels zwaaien. Ze vertellen hoe hun ouders fysiek wel aanwezig waren, maar emotioneel vaak ver weg, meestal druk met hun telefoon. Daardoor voelen die kinderen zich niet echt gelijkwaardig, en als volwassenen nemen ze vaak afstand.
Veel kinderen hebben het gevoel dat ze juist de ouder waren en hun ouders moesten verzorgen of troosten. Het kan helpen om te bedenken dat ouders ook maar mensen zijn, maar toch blijft het lastig als jij als kind nooit écht die zorg hebt gekregen die je verdiende.
Eten, een dak boven je hoofd en school: fijn, maar dat is niet alles. Zonder warmte en steun voelt het al snel kil aan. En als je dan ook nog steeds wordt vergeleken met je broer, zus of klasgenootjes, ga je je al snel minder belangrijk voelen.
“Mijn ouders begrijpen me niet!” hoor je al eeuwen, zegt coach Susan Allan. Zonder empathie en de juiste woorden om gevoelens te delen groeit de afstand alleen maar verder. Het goede nieuws? Met de juiste begeleiding kunnen ouders en kinderen hun band vaak verrassend snel weer versterken.
Hoe leer je ze op een zelfverzekerde manier voor zichzelf opkomen? De Amerikaanse therapeut en moeder van twee Andrea Brambila deelt vijf simpele zinnen die zij haar kinderen aanleert om grenzen aan te geven en zichzelf te beschermen.
Bron: Centers for Disease Control