Gelukkig brokkelt het taboe rondom therapie steeds verder af. Hulp zoeken is niet raar meer. Ook kinderen krijgen steeds vaker professionele hulp. Maar wat vertellen kinderen dan eigenlijk over hun ouders als ze eenmaal in die behandelkamer zitten? Ai, dat blijkt niet niks… We zetten er zes op een rij die psychologen delen.
Lees verder onder de advertentie
Dingen die kinderen in therapie opbiechten
1. Het gevoel hebben beoordeeld te worden
Een van de grootste manieren waarop ouders en kinderen uit elkaar drijven? Als kinderen het idee hebben dat hun keuzes nooit goed genoeg zijn, vertelt psycholoog Aline Zoldbrod. Sommige kiezen zelfs een hele carrière omdat hun ouders dat zo graag willen.
2. Het gevoel hebben gecontroleerd te worden
Therapeut Gloria Brame hoort regelmatig dat moeders soms nét iets te graag blijven meebeslissen in het leven van hun volwassen kinderen. Vaders krijgen dan weer vaak het stempel afstandelijk of afwezig te zijn. Het gevolg? Zulke ouders maken het hun kinderen lastig om echt zelfstandig te worden waardoor ze later vaak worstelen met twijfels en zenuwen als ze zelf keuzes moeten maken.
Lees verder onder de advertentie
3. Het gevoel hebben genegeerd of verwaarloosd te worden
Sommige kinderen voelen zich alsof ze aan twee kanten worden vastgehouden: ouders die amper oog hebben voor hun emoties, maar wel met strenge regels zwaaien. Ze vertellen hoe hun ouders fysiek wel aanwezig waren, maar emotioneel vaak ver weg, meestal druk met hun telefoon. Daardoor voelen die kinderen zich niet echt gelijkwaardig, en als volwassenen nemen ze vaak afstand.
Lees verder onder de advertentie
4. Het gevoel hebben dat zij hun ouders moeten opvoeden
Veel kinderen hebben het gevoel dat ze juist de ouder waren en hun ouders moesten verzorgen of troosten. Het kan helpen om te bedenken dat ouders ook maar mensen zijn, maar toch blijft het lastig als jij als kind nooit écht die zorg hebt gekregen die je verdiende.
5. Het gevoel hebben emotioneel buitengesloten te worden
Eten, een dak boven je hoofd en school: fijn, maar dat is niet alles. Zonder warmte en steun voelt het al snel kil aan. En als je dan ook nog steeds wordt vergeleken met je broer, zus of klasgenootjes, ga je je al snel minder belangrijk voelen.
6. Het gevoel hebben niet begrepen te worden
“Mijn ouders begrijpen me niet!” hoor je al eeuwen, zegt coach Susan Allan. Zonder empathie en de juiste woorden om gevoelens te delen groeit de afstand alleen maar verder. Het goede nieuws? Met de juiste begeleiding kunnen ouders en kinderen hun band vaak verrassend snel weer versterken.
Hoe leer je ze op een zelfverzekerde manier voor zichzelf opkomen? De Amerikaanse therapeut en moeder van twee Andrea Brambila deelt vijf simpele zinnen die zij haar kinderen aanleert om grenzen aan te geven en zichzelf te beschermen.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Jij weet wanneer de opvang sluit, waar het gymshirt ligt en wat er wel in de broodtrommel mag. En je partner? Die staat er verdwaasd en geeft aan dat jij het toch allemaal beter weet, dus het aan jou overlaat. Het klinkt onschuldig, maar het heet weaponised incompetence en het zorgt ervoor dat jij structureel […]
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Huisdieren, ze zijn onderdeel van je gezin. Vaak zelfs eerder deel van jullie gezin dan je kinderen. Je houdt zielsveel van ze, maar soms drijven ze je zo tot waanzin dat je ze eigenlijk gewoon per direct bij het asiel wilt afzetten. Deze week Janine en de kat Pluis.