Beeld: Canva
Opeens is je kind niet meer zo’n kleintje dat alles met je deelt. De ene dag hangt hij of zij nog aan je hand, de volgende dag schuift er een deur dicht en klinkt het stellig: “Ik kan het zelf.” Dat is niet koppigheid, maar een stille roep om zelfstandigheid. Pubers testen hun vleugels en ontdekken dat ze meer aankunnen dan je misschien denkt.
Maar wat zijn de signalen dat ze hun zich steeds meer van je willen loskoppelen? We zetten er zeven op een rij.
Privacy is een gezond teken dat je kind ruimte wil om na te denken, te creëren of tot rust te komen. Zie het als een teken van vertrouwen, niet van afwijzing.
Maak een gezinsafspraak over privacy. Klop, wacht en vraag voordat je binnenkomt. Stel gedeelde verwachtingen op voor telefoons in slaapkamers en tijden dat deuren gesloten zijn. Als ze boos zijn, erken dat eerst, blijf daarna beschikbaar. Rustig en aanwezig blijven helpt kinderen grote gevoelens te reguleren.
“Mijn manier” betekent eigenlijk: “Ik wil inspraak.” Dit is autonomie in actie en hangt samen met betere motivatie en samenwerking.
Bied echte keuzes die je kunt toestaan. Bijvoorbeeld: “Je kunt om 17.00 of 17.30 naar huis fietsen. Stuur me een berichtje voordat je vertrekt.” Geef de niet-onderhandelbare punten voor veiligheid aan en laat hen binnen die kaders eigenaarschap nemen.
“Ik kan het zelf” laat zien dat competentie groeit. Ze zelf laten proberen, ook als het trager of rommeliger gaat, versterkt zelfvertrouwen.
Kies één routine die ze deze week zelf kunnen doen, zoals lunch klaarmaken of een mail naar een docent sturen. Leg uit waarom, laat het één keer zien, en stap daarna terug. Prijs het proces, niet perfectie.
Tieners richten zich van nature op leeftijdsgenoten om hun identiteit en gevoel van erbij horen te ontdekken. Dat kan afstandelijk aanvoelen thuis, maar is een belangrijke ontwikkelingsstap.
Maak samen een eenvoudig uitjeplan dat zij kunnen uitvoeren, bijvoorbeeld een vriend(in) ontmoeten in de bibliotheek. Gebruik een checklist die ze zelfstandig kunnen volgen: wie, waar, hoe er te komen, inchecktijd en hoe terug te gaan.
Het opbouwen van een digitale wereld is een andere manier om autonomie te tonen. Veiligheidsrichtlijnen zijn nodig, maar gedeelde probleemoplossing nodigt uit tot eerlijkheid.
Stel samen een flexibel schermplan op. Vraag: “Wat helpt je om controle te hebben over je tijd online?” Spreek één of twee zelfgestelde limieten en één gezinsmaatregel af, zoals apparaten buiten slaapkamers opladen. Herzie het plan maandelijks.
Grenzen testen is geen gebrek aan respect; het is zelfbeschikking. Warmte, gecombineerd met duidelijke grenzen, beschermt kinderen in een fase van hoge beloningsgevoeligheid.
Scheid de grens van de relatie. Bijvoorbeeld: “Ik hou van je. Het antwoord is nee op het feestje zonder volwassene. Laten we een ja vinden dat werkt.”
Hand opsteken op school, zelf eten bestellen of alleen een dokter spreken zijn tekenen dat ze klaar zijn om zichzelf te vertegenwoordigen.
Nodig hen bij de volgende afspraak uit om eerst te spreken. Zeg: “Je kunt je vragen uitleggen. Ik ben hier als je hulp wilt.” Bespreek daarna wat goed voelde en wat ze de volgende keer willen proberen.
Als ouder heb je al genoeg om je zorgen over te maken. Maar er is een nieuwe, zorgwekkende trend onder tieners waar je misschien nog niet van gehoord hebt: dusting. Je leest er hier meer over.
Bron: Maya Johnson
Het gezin Kraan heeft iets te vieren: er is weer een minibaby op komst! En terwijl ze zelf op een roze wolk zitten, blijkt het internet (zoals wel vaker) óók iets te melden te hebben.
Jaarlijks wordt ongeveer tien procent van de kinderen te vroeg geboren. Op Wereld Prematurendag wordt er aandacht gevraagd voor de impact van vroeggeboorte, om zo kinderen en hun ouders een hart onder de riem te steken. De start van deze kinderen is allesbehalve vanzelfsprekend en voor ouders is het een periode vol onzekerheid, hoop en […]
Jij bent inmiddels al in dromenland en dan ineens word je wakker gemaakt door je kleine dreumes: daar staat-ie weer naast je bed. Met zijn dekentje, zeurende stem en enorm aanhankelijk. Je zou denken dat jouw kind een nachtmerrie heeft of bang is.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Babynieuws bij de familie Kraan! Het samengestelde gezin, bekend uit Een Huis Vol, verwacht een kindje. Moeder Linda is in verwachting en dat deelt de familie met een paar Instagramkiekjes.
