Beeld: Shutterstock
Als de mist van de allesverblindende verliefdheid is opgetrokken, zie je die geweldige prins van je ineens voor wat-ie is: een doodnormale vent. En dan is het zaak de crisis te overleven.
Van een roze bril was al lang geen sprake meer, toen Hanneke (35) en Wim (36) na een relatie van twaalf jaar bijna de handdoek in de ring gooiden.
Hanneke: “Niks afnemende hormonen of een meer realistische blik: Wim en ik werden allebei écht anders. Ik verdiepte me al een tijd in een veganistische levensstijl, wat Wim maar een modegril vond. Hij raakte min of meer tegelijker tijd zijn baan kwijt en belandde in een burnout. We ontwikkelden ons in totaal verschillende richtingen. Als je dan ook nog eens zó bezig bent met jezelf – hij door zijn burnout, ik doordat ik er nu alleen voor stond met onze zonen Quint en Teye van acht en vijf – kun je er donder op zeggen dat je contact verwatert. We groeiden volledig uit elkaar. Gescheiden vriendinnen riepen: ‘Dit komt niet meer goed, Han, neem een flatje; single zijn is heerlijk!’ Yeah, right.
Natuurlijk zag ik ze genieten. Van weekends zonder kinderen en met meer vrijheid dan ooit. Van spannende dates en nieuwe appartementen met de gietvloer die hun exen nooit wilden. Maar ik zag ze vooral worstelen. Want die spannende dates betekenden voor al veel hartzeer en gedoe, dat appartement kostte een fortuin in hun eentje, en die weekends zonder kinderen waren vooral ook ontzettend eenzaam. Om over die verdrietige bloedjes nog maar te zwijgen, die continu tussen twee huizen en kibbelende ouders pendelden, alsof de struggle om het in je eentje te rooien nog niet groot genoeg was.
Lees ook
Met je man op de divan: ‘Hij baalde net zo van die ruzies als ik’ >
We besloten in relatietherapie te gaan. Wim en ik mochten ons dan verschillende kanten op ontwikkeld hebben, daaronder zaten nog steeds twee mensen die al heel lang veel van elkaar hielden. In die therapie ontdekten we dat we ongemerkt patronen hadden ontwikkeld die niet meer werkten. De druk die Wim ervoer als kostwinner, mijn dure nieuwe overtuiging waarin ik per se het hele gezin mee wilde hebben… We moesten onze verwachtingen bijstellen. En bovenal: meer praten.
Ik weet niet of het de relatietherapie was of het feit dat Wim herstelde van zijn burn-out en een nieuwe baan vond. Dat ik minder rigide werd wat betreft mijn levensstijl maakte mij vast ook gezelliger. Maar tijdens de gesprekken met de therapeut, elke twee weken anderhalf uur, zaten we steeds vaker te lachen. We ontspanden. Dat werkte thuis door. We gaven elkaar meer complimenten. Soms keek ik naar hem en voelde ik weer vlinders. Het was net of we opnieuw begonnen, maar zonder de onzekerheid van een eerste verliefdheid. Wél met de bijbehorende passie, trouwens; de vonken vlogen er weer vanaf.”
Een jaar geleden besloten Hanneke en Wim alsnog te trouwen. “Nu we deze crisis hadden overleefd, kon niks ons meer stuk krijgen. De kinderen waren onze getuigen, Never tear us apart van INXS was ons huwelijksnummer.”
Dit verhaal is deel van een interviewserie in Kek Mama 10-2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je kunt nog zo’n perfecte ouder willen zijn, maar uiteindelijk stuntelt iedereen maar wat aan.Toch zijn er een paar basislessen waarvan
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
