Kerstromantiek: 'Voor ik het wist stonden we te zoenen tussen de kerstguirlandes'

Hannah (36) wilde nooit meer een man. En toen ontmoette ze op kerstavond de liefde van haar leven. “Ik had net mijn relatie verbroken. ‘Ik hoef nooit meer een man,’ verzuchtte ik tegen vriendinnen, ‘ik blijf lekker single.’ Kerst kon me trouwens ook gestolen worden; ik wilde me het liefst opsluiten in mijn oude meisjeskamer waar ik voorlopig woonde. Met sushi, drie flessen chardonnay en de dekens over mijn hoofd. Die kans kreeg ik niet.

Op kerstavond gaven vrienden een feestje en ze wilden per se dat ik kwam. Vastberaden ver weg te blijven van de mistletoe, toog ik ernaartoe. Al snel zag ik Pierre. Ik kende hem van vroeger, van de middelbare school, hij zat toen een paar klassen hoger. We raakten aan de praat, dansten en ik werd diezelfde avond hoteldebotel verliefd. Zes jaar later woon ik met mijn grote liefde, ben ik moeder van een peuterdochter en zwanger van de tweede. De uitgerekende datum: 25 december.”
 

Skivakantie voor single ouders

Kendra (40) stond opeens te zoenen tussen de kerstguirlandes. “Niks voor mij, dacht ik, toen collega’s opperden dat ik een wintersportvakantie voor single ouders moest boeken. Ik was net een jaar gescheiden en wilde graag skiën met mijn zoontjes, maar had geen zin in een reis zonder andere volwassene erbij. Die avond ging ik toch goochelen op skivakanties voor single ouders. Binnen twee uur had ik geboekt. Het leek ideaal: we zouden weg zijn met kerst en oud en nieuw en zo kon ik mooi al het familiegedoe ontvluchten.

In de hotelkamer tegenover de onze, verbleef een vader met twee dochters. Een beetje een haantje, vond ik, niet mijn type. Tijdens het ontbijt maakten we af en toe een praatje, en onze kinderen zaten bij elkaar in het skiklasje. Toen ik de derde dag van de vakantie met een paar moeders een lange tocht maakte, skiede ik per ongeluk tegen mijn hoteloverbuurman aan. Gelukkig kon hij erom lachen, en de rest van de dag skiede hij met ons mee. Daarna belandden we in de après­ski en voor ik het wist stonden Sepp en ik te zoenen tussen de kerstguirlandes. De rest van de vakantie heb ik als een kip zonder kop rondgefladderd. Sepp en ik hebben elkaar niet meer losgelaten. Dit jaar gaan we met al onze kinderen skiën.”
 

Koek-en-zopie

Suzanne (39) werd verliefd op de jongen van de koek-en-zopie. “Het was 2009 en de koudste winter sinds jaren. Mijn vader en ik deelden dezelfde droom: ooit de alternatieve stedentocht rijden op de Oostenrijkse Weissensee. Nu het zo hard vroor, konden we mooi daarvoor trainen door een veertig kilometer lange tocht door de polder te maken. Voor de start schaatste ik nog even naar de koek­-en­-zopie. Daarin stond een leuke kerel. Onder zijn foeilelijke Unox­-muts piepten donkere krullen, hij had een brede lach en een stoppelbaardje. Zo’n knappe vent ziet mij natuurlijk niet staan, dacht ik nog. Ik bestelde een thee, hij keek naar mijn startbewijs. ‘013, mijn geluksnummer’, knipoogde hij. Ik vluchtte blozend naar mijn vader.

De rit verliep gladjes. Pa en ik genoten en toen ik over de finish kwam juichte mijn koek-­en-­zopieman als een schooljongen. ‘Ik zei toch dat het een geluksnummer was?’ riep hij. Of hij was heel leuk of hij was een stalker, maar mijn hart maakte een sprongetje. Mijn vader taaide al snel af naar huis, ik bleef plakken met een paar bekenden. Al snel raakten Tom en ik aan de praat. Onder die Unox­-muts bleek meer te zitten dan een guitige lach. Hij studeerde twintig kilometer verderop, maar woonde in de kerstvakantie bij zijn ouders. Met Last Christmas van Wham! – hoe afgezaagd kun je het bedenken – op de achtergrond, kuste hij me die avond. We zijn nooit meer uit elkaar gegaan. Onze zoon schaatst regelmatig met opa, dan zorgen Tom en ik voor warme chocolademelk als ze thuiskomen.”
 

Lees ook
Dit zijn de leukste (en foutste) kerstliedjes >
 

De Kerstbal

Eef (29) ging naar een kerstfeestje en verwacht nu haar eerste kind. “Het is al jaren traditie in de vriendenclub: tweede kerstdag gaan we feesten. Zo belandden we twee jaar geleden in een club. Marco zwermde al snel om ons heen en bood me een drankje aan. Wat een brallerige bal, dacht ik. Zo werkt hij natuurlijk alle vrouwen af, tot er eentje hapt. Ik sloeg zijn drankje af, maar hield hem de hele avond in het vizier, want knap was-­ie wel. Hij hield zich rustig, constateerde ik. Misschien was ik toch iets te bot geweest.

Tegen de tijd dat we naar huis gingen, was Marco in geen velden of wegen meer te bekennen. Heel gek, ik had nog geen drie woorden met hem gewisseld en was toch teleurgesteld. Via Instagram – mijn vriendinnen en ik noemden hem inmiddels De Kerstbal – wist ik hem te traceren. Nog geen minuut nadat ik op ‘volgen’ had geklikt, had ik een reactie. Mocht hij nog een poging doen en me uitnodigen voor een drankje?

Op nieuwjaarsdag spraken we af. In zijn dagelijkse kloffie oogde Marco opeens stukken minder ballerig. Het klikte meteen. En nu wonen we al anderhalf jaar samen en krijgen we in de lente ons eerste kind.”
 

De moeder van 1C en de vader van 2A

Tasha (37) scharrelt met de vader die ze kent van de kerstviering op school. “Ik was precies een jaar gescheiden. De groepen een en twee zaten aan de kerstdis. Ik stond bij een vuurkorf op het schoolplein en nipte met wat moeders van de meegesmokkelde wijn. Het vroor, uit een speaker klonken stichtelijke kerstliedjes, in een hoek smoesde mijn ex met onze vroegere buren. En toen liep Joaquin het schoolplein op. In zijn ene hand een zilveren schaal met miniloempia’s, aan zijn andere hand een volgepropte boodschappentas.

Gejaagd rende hij naar binnen, vijf minuten later kwam hij weer naar buiten zonder schaal en tas, ‘Jóngens, wat een gedoe’, riep hij. ‘Begrijp ik goed dat hier wijn is? Ik heb prosecco.’ Hij keek mij aan, ik keek hem aan. Het verbaasde me dat het schoolplein niet stilviel, zo groot was de aantrekkingskracht. Die nacht begonnen we te appen. En nu daten we stiekem – onze kinderen weten nog van niks. Op het schoolplein wordt al flink gekletst. Niemand ontgaat het natuurlijk dat de moeder van 1C en de vader van 2A een paar keer per week staan te giechelen voor de poort.”
 

Bingo

Nina (32) zag een leuke man op de kerstbingo. “Kerstmis in het bejaardentehuis. Ik ging ernaartoe om mijn oma nog íets van het familiekerstgevoel mee te geven. Ze hadden er werk van gemaakt. Er waren kerstkransjes, Bing Crosby schalde uit een speaker onder het systeemplafond en er was kerstbingo. Niet veel familieleden hadden de moeite genomen te komen, ik zat als enige dertiger tussen de tachtigjarigen. Hoewel: een tafel verder zat ook iemand van mijn leeftijd. Heel braaf naast zijn grootmoeder.

Ik had als eerste bingo in het voor de helft in slaap gedutte gezelschap – en haalde mijn prijs op bij de geriatrisch medewerker achter de bingoballenzwengel. Met een pakket puzzelboekjes liep ik terug naar mijn stoel ‘Wow,’ grinnikte iemand achter me. ‘Jij kunt rustig sterven.’ Ik draaide me om en keek in twee vrolijke ogen: de man van de tafel verderop. ‘Kopje slappe koffie dan maar?’

Een minuut later zaten Lennard en ik te kletsen aan de kantinetafel. Daarna wisselden we telefoonnummers uit en kusten onze oma’s gedag. Zijn eerste appje kwam twee dagen later. Of ik meeging naar de crematie van zijn oma, ze was die ochtend overleden. Krankzinnig, zei mijn verstand, maar mijn gevoel schreeuwde dat het goed was. Op de plechtigheid ontmoette ik meteen zijn hele familie. Zijn ouders passen sinds zeven maanden op onze zoon.”
 

Dit artikel staat in het Kek Mama Winterboek 2018.

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >