Tevergeefs probeerde blogger Katie Bingham-Smith haar relatie te lijmen in de hoop dat hun kinderen nooit een scheiding zouden meemaken. Nu ze gescheiden en een paar jaar verder is, weet ze dat dit niet de manier was.
'Je moet nooit bij elkaar blijven voor de kinderen', schrijft ze.
'Op zoek naar bevestiging'
Hoe jong je kinderen ook zijn, volgens Katie hebben ze meteen door dat het niet goed gaat. 'Ze vroegen me of ik nog wel van papa hield, of we konden stoppen met ruzie maken en of we elkaar alsjeblieft een kus wilden geven. Ze waren op zoek naar de bevestiging dat hun ouders gelukkig waren, maar in plaats daarvan lag ik elke avond met een schuldgevoel in bed.' Op een gegeven moment werd de situatie zo ingewikkeld, dat een scheiding de enige optie was.
Katie: 'Kinderen verdienen het om te zien dat ouders liefde krijgen - ook al is het niet van papa of mama. Ze verdienen het om in een huis (of twee) te leven waar geen angst is en ze verdienen het om de waarheid te weten. Ze verdienen het om te zien dat je mag weglopen van een relatie die niet langer werkt en dat opnieuw beginnen mogelijk is. Ze verdienen het om je sterke en zwakke punten te zien en om te weten dat alles goed komt.'
'We zijn blij'
Volgens de blogger was de scheiding heftig voor haar kinderen, maar niet zo heftig als al die ruzies thuis. 'En nu, twee jaar na de scheiding, zijn we blij. Duurde het even? Ja. En was het moeilijk om onze kinderen met de situatie te zien worstelen? Ja. Maar als mijn ex en ik bij elkaar waren gebleven, hadden ze nóg meer last gehad.'
Voor een ieder die graag de honderd aan wil tikken: verhuis naar een van de zogeheten Blue Zones, waar de mensen het oudst worden. Of neem een voorbeeld aan hun levensstijl - kan natuurlijk ook.
Hoewel Ogliastra en Barbagia di Sèulo de kroon spannen, hebben maar liefst zes gemeenten op Sardinië sinds vorig jaar de officiële Blue Zone-titel. De eilandbewoners leven bovengemiddeld lang en dat zou voornamelijk te maken hebben met het simpele leven dat ze hier leiden. De Sarden zijn veel buiten en ervaren weinig stress ten opzichte van andere gebieden in de wereld. Veel dorpen hebben een geïsoleerde ligging, waardoor de inwoners de gewoonte hebben om veel te wandelen. Daarnaast hechten ze veel waarde aan familie en ouderen, wat volgens wetenschappers het risico op stress en depressie flink verkleint. Tot slot zou het Sardijnse dieet een groot aandeel hebben in de levensverwachting, met veel plantaardige ingrediënten en weinig vlees.
Nog een Italiaanse dorpje waar mensen uitzonderlijk oud worden is Acciaroli, in de gemeente Salerno op 150 kilometer van Napels. Ruim 10 procent van de bewoners van Acciaroli is 100 jaar of ouder en ook nog eens kerngezond. Het geheim? Een gezonde leefomgeving, gezond eten en veel sociale contacten. En dankzij het mediterrane klimaat, zijn de oudjes veel buiten.
Een bericht gedeeld door Blue Zones (@bluezones) op
Vlak voor de Turkse kust ligt Ikaria, het derde Blue Zone-gebied rond de Middellandse Zee. Met de levensstijl van de bewoners op dit eiland worden ze gemiddeld 10 jaar ouder dan een andere Europeaan of Amerikaan. Ook hier spelen het Mediterrane dieet, de dagelijkse (actieve) routine, hechte familiebanden, respect voor ouderen en het klimaat een belangrijke rol. Vlees wordt weinig gegeten; er wordt vooral (verse) vis gegeten. De groenten en fruit die hier verbouwd worden zijn lokaal verbouwd en onbespoten en het dagelijkse leven op de akkers houdt de bevolking fysiek in shape. De oudste bewoner op het eiland is een vrouw, geboren in 1905.
Van een mediterraan klimaat is er in Zweden geen sprake en tóch wonen er in Öland de meeste 100-jarigen van heel het land. Waarom dit schiereiland in Zuid-Småland en Noordoost-Skåne een Blue Zone is? De traditionele levensstijl hier heeft hier het meest te maken met een lang en goed leven van de bevolking. De welvaart en medische zorg is daarnaast erg sterk in Zweden, waardoor ouderen over het algemeen langer leven. De Zweden kiezen daarnaast voor lokaal geproduceerde voeding en veel vette vis, zoals zalm en haring. Ook worden er veel volle granen, bessen, erwten, haver en yoghurt gegeten.
De Japanners leven volgens een bepaalde filosofie, die voornamelijk nageleefd wordt op de eilanden van Okinawa: ikigai, het geheim voor een lang, gelukkig en gezond leven. Kort gezegd betekent ikigai hetgeen waar je ’s ochtends voor je bed uitkomt. Het hebben van een doel in je leven kan zeven jaar extra levensverwachting opleveren. In Okinawa neemt men daarnaast een paar momenten per dag om aan hun voorouders te denken (daar heb je ‘m weer, de sterke familieband). En een oude mantra, die altijd voor de maaltijd wordt opgezegd, herinnert de inwoners eraan te stoppen met eten als hun maag voor 80 procent vol is. Tot slot creëren de Okinawanen ‘moais’: groepen van vijf vrienden die zich voor het leven aan elkaar verbinden en elkaar ondersteunen.
