Na negen jaar huwelijk en twee jaar relatietherapie, heeft Anna (35) een rigoureus besluit genomen: ze gaat scheiden van Tim (41). Vanuit het nieuwe huis dat ze sinds kort bewoont met zonen Oscar (3) en Merlijn (8), vertelt ze elke twee weken over haar scheidingsleed én -vermaak – want dat laatste is er gelukkig ook.
Lees verder onder de advertentie
“Mijn nieuwe vriendin zal het moeilijk krijgen.” Tim en ik zitten samen in de tuin van het huis dat we tien jaar geleden samen kochten. Het is warm voor de tijd van het jaar, al weet ik niet zeker of mijn klamme handen komen door de hoge temperatuur, of de tranen die ik al een uur probeer te onderdrukken.
Lees verder onder de advertentie
Onze jongens slapen. In de kamers waar ze ter wereld kwamen, en straks nog slechts dertig procent van de tijd zullen doorbrengen. Ik heb sinds drie weken de sleutel van ons nieuwe huis, tweeduizend meter verderop. Dit is het laatste glas wijn dat Tim en ik als getrouwd stel in deze tuin zullen drinken.
“Moeilijk?”, vraag ik, “hoezo?” Tim is geen prater, en met zijn eigen gevoel weet hij zich al helemaal weinig raad. Iets wat in onze anderhalf jaar bij de psycholoog eerder verslechterde dan verbeterde, en één van de redenen is van onze breuk. “Omdat jij als moeder van onze kinderen altijd op nummer één zult staan”, zegt hij.
Lees verder onder de advertentie
In het donker biggelen de tranen over mijn wangen. Dit is met afstand het liefste en gevoeligste wat Tim ooit tegen me heeft gezegd, in de zestien jaar dat ik hem al ken.
We hebben alles zorgvuldig uitgedacht. We zullen alles met betrekking tot de kinderen overleggen, en samen een front vormen. De zorg zeventig-dertig verdelen, omdat de kinderen nog zo klein zijn en niet anders weten dan dat mama het gros van de tijd voor ze zorgt. “Jij kúnt het ook beter, als moeder”, had Tim gezegd. “Jij ruikt het, als ze ziek worden. Zo heeft de natuur het bedoeld.”
Lees verder onder de advertentie
We spreken af dat hij genereus bijdraagt in de kinderalimentatie, ik laat partneralimentatie aan me voorbij gaan. Hij blijft in ons huis wonen, ik begin opnieuw. Weg van de plek waar ik me jaren ongelukkig voelde. In een lichte, fijne woning die ik de afgelopen weken met behulp van vrienden eigenhandig heb opgeknapt, maar die wel zo dichtbij is, dat er voor de kinderen zo min mogelijk hoeft te veranderen.
Spannend avontuur
Onze jongens zien het als een spannend avontuur, de scheiding. “Papa en mama zijn beste vrienden, en dat werkt beter als ze in verschillende huizen wonen”, vertelt Merlijn trots aan iedereen die maar horen wil. “Ik krijg twee kamers, én een fiets waarop ik zelf naar papa kan.” Ik hoop dat het ons lukt dat avontuur voor de rest van zijn leven zo positief mogelijk te houden, maar van binnen breek ik. Het is ons niet gelukt, het ideale plaatje dat we voor ogen hadden. En de eerste krassen op de ziel van mijn kinderen, heb ik zelf veroorzaakt.
Lees verder onder de advertentie
Onwennig kruipen Tim en ik even later in het bed dat we nog steeds delen. Voor de laatste nacht, in pyjama’s, want warm en vertrouwd voelt hij al maanden niet meer. Wanneer ik zijn ademhaling hoor verzwaren, raak ik even in paniek. Doe ik hier echt het beste aan? Hoe komen de kinderen hieruit? Hebben we echt alles geprobeerd? We hebben het samen immers óók heel fijn gehad.
Dan denk ik aan de afgelopen twee jaar, waarin we elke twee weken bij de relatietherapeut zaten. Aan wat er níet fijn was, en onoplosbaar bleek. Ik vind het hartverscheurend, maar ik weet het zeker: uiteindelijk komen we hier beter uit, maar in gescheiden levens.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.