Bron: Unsplash
Elle (35) was blij met haar twee jongens, maar wilde ook dolgraag nog een dochter. Haar man telde zijn zegeningen met zijn twee gezonde zonen van vijf en drie, en vertrouwde blindelings op de werking van de pil. Die Elle allang door de wc had gespoeld.
“Daar stond ik, zwaaiend met de zwangerschapstest. ‘Je bent wát?’ zei mijn man. ‘Je was toch aan de pil?’ Ik stamelde iets over griep en antibiotica en dat geen pil daartegen bestand is en hoopte maar dat hij me geloofde. Dat deed hij – precies drie seconden. Want toen vroeg hij achterdochtig: ‘Weet je zeker dat dit een ongelukje is?’
We waren al bijna tien jaar samen, hij kende me van haver tot gort en wist natuurlijk dondersgoed hoe het zat. Komt wel goed zodra hij ziet dat het een meisje is, dacht ik. Maar tijdens de twintigwekenecho verschenen pontifcaal twee balletjes op het scherm: wéér een jongen. Ik kon mijn teleurstelling nauwelijks verbergen. ‘Risico van het spelletje’, reageerde mijn man zuur, maar goddank huppelde hij de rest van mijn zwangerschap als een blij ei door het babywarenhuis.
Inmiddels zijn we dik twee jaar verder. Ik heb het er maar druk mee. Mijn man werkt lange dagen, ik ben fulltime thuis. Onze jongste is een cadeautje, maar als je al twee jongens op de basisschool hebt, is het best lastig rekening te houden met middagslaapjes. Bovendien zit hij midden in de peuterpuberteit en is hij nog lang niet zindelijk.
De relatie met mijn man heeft wonder boven wonder niet geleden onder mijn eenmansactie; ik ben uiteindelijk degene die op de blaren zit. Mijn man voelt zich een hele kerel met drie zonen en heeft alleen de lusten – nou ja, behalve financieel dan.
Over twee jaar gaat mijn jongste naar de basisschool, en heb ik mijn leven weer een beetje terug. Een vierde komt er niet. Mijn man verkondigde vorige maand doodleuk: ‘O schat, houd volgende week woensdag even vrij, want dan zetten ze een knip bij me. Werkt stukken beter bij antibiotica.’”
Dit verhaal heeft eerder in Kek Mama gestaan.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
