Als je je ‘op papier’ aan je partner wil verbinden, zijn er drie opties: een samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap of trouwen. Wat de verschillen zijn? Wij zetten ze op een rij.
Lees verder onder de advertentie
Samenlevingscontract
De naam zegt ’t al: het is een contract dat je samen met je partner opstelt. Je geeft elkaar niet dat romantische ‘ja-woord’, maar daarentegen staat alles wel vast en is er geen gedoe met rechters als jullie uit elkaar gaan.
Wat er precies in komt te staan, mogen jullie zelf bepalen. Wil je zwart op wit hebben wie – om maar een zijstraat te noemen – het konijn onder z’n hoede neemt bij een mogelijke relatiebreuk? Prima. Maar over het algemeen komen onderstaande punten het meest aan bod:
Kostenverdeling: boodschappen, kleding en boodschappen en vaste (woon)lasten, bijvoorbeeld.
De bankrekeningen: waar gebruik je het geld van de gezamenlijke rekening voor? Ook is het verstandig om te bepalen welke uitgaven en welk spaargeld gezamenlijk of persoonlijk zijn.
Datzelfde geldt trouwens voor spullen. Om rompslomp te voorkomen: wat is van wie?
De verzorging van de kinderen: hoe willen jullie dit (ook qua kosten) regelen? Als je samen het gezag hebt over de kinderen moet je een ouderschapsplan opstellen als jullie uit elkaar gaan.
Een verblijvingsbeding: simpel gezegd wordt hiermee bedoeld of je bij het overlijden van je partner de gemeenschappelijke bezittingen mag houden.
Pensioen: als je samenwoont, kun je bij het pensioenfonds op papier laten zetten dat je recht krijgt op elkaars pensioen.
Je kunt een samenlevingscontract zelf opstellen, maar je kunt het ook door een notaris laten doen (dit kost tussen de € 200 en € 500). Die tweede optie is sowieso verplicht als jullie ervoor kiezen partnerpensioen te ontvangen.
Lijken verdacht veel op elkaar, maar er zijn toch wat kleine, belangrijke verschillen. Allereerst de overeenkomsten:
Door te trouwen of een geregistreerd partnerschap aan te gaan zijn automatisch al jullie bezittingen (en schulden) van jullie samen – gemeenschap van goederen, dus. Tenzij jullie bij de notaris de huwelijkse- of partnerschapsvoorwaarden afsluiten.
Beiden ouders krijgen zowel bij een huwelijk als geregistreerd partnerschap het gezag over de kinderen.
De verschillen:
Het grootste verschil zit ‘m in de manier hoe de relatie kan worden beëindigd. Bij geregistreerd partnerschap kan dat veel eenvoudiger (en goedkoper), via een advocaat of notaris. Let wel: dit kan alleen als jullie geen minderjarige kinderen hebben én als jullie het allebei met elkaar eens zijn over de afspraken. Bij het beëindigen van een huwelijk moet je sowieso naar de rechter.
Je hoeft geen ‘ja’ tegen elkaar te zeggen.
Geregistreerd partnerschap is niet in alle landen erkend. Bij langer verblijf in het buitenland of bij emigratie kunnen hierdoor problemen ontstaan, bijvoorbeeld met het erfrecht.
Wie herinnert zich boerin Janine niet uit Boer zoekt Vrouw 2021? Vanuit haar idyllische plekje in Limburg ging de schapenboerin op zoek naar de liefde. En jawel: die vond ze bij Sander uit Friesland. De twee moesten flink wat kilometers overbruggen en hun relatie kende ups en downs, maar opgeven? Ho maar. Inmiddels is hun […]
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
In Een huis vol draait het dit keer allemaal om de drie maanden oude Billie Jean. Terwijl haar oudere broers en zussen in een simpel badje belandden, krijgt de jongste telg een luxe behandeling: een dagje baby-spa. Inclusief bubbelbad en nekfloat.
Presentator Daphne Bunskoek (51) koos er bewust voor om geen kinderen te krijgen. In de GRAPES Podcast vertelt ze aan Bridget Maasland (50) waarom het leven in de perfecte gezinsbubbel haar niet gelukkig zou maken.
Als ouder doe je veel voor je kinderen. Je zit urenlang op een hard bankje in een speeltuin, omdat zij zevenhonderd keer van de glijbaan willen. Of je bezoekt een zogenoemd krijspaleis of een benauwd binnenzwembad, omdat zij daar zo gelukkig van worden.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.