Ach ja, die goeie ouwe tijd. Toen we elkaar wellustig besprongen en om niks konden lachen. En nu is het jaren later en zijn we elkaar ongemerkt uit het oog verloren. “We hebben nooit meer eens samen plezier.”
Lees verder onder de advertentie
Karin (36): “Frank vindt dat ik zeur. Hij noemt me niet voor niets een zeikwijf. Echt gezellig is het thuis dus niet. Ik vind dat hij veel te veel werkt. Dat heeft hij altijd al gedaan, in het begin vond ik die ambitieuze kant van hem aantrekkelijk. Die doelgerichtheid, dat doorzettingsvermogen. Beter dan de klaplopers die ik ontmoette in de kroeg. Frank was ook eerlijk toen we onze kinderwens bespraken: een gezin leek hem fantastisch, maar hij zou er niet minder door gaan werken. De zorg zou grotendeels op mij terechtkomen.
Lees verder onder de advertentie
Misschien heb ik stiekem gehoopt dat hij zou bijdraaien na de geboorte van onze dochter. Dat-ie zo verliefd op haar zou worden dat hij geen zestig uur meer zou werken. Dat gebeurde niet. Hij is hartstikke gek op onze Lotte, maar ze heeft hem niet veranderd. Ik voel me een soort single moeder. Hij heeft haar nog nooit opgehaald van het kinderdagverblijf, en hooguit vijf keer in bad gedaan.
Dat zou allemaal nog niet eens zo erg zijn als we het maar gezellig hadden als hij er wel is. Maar dat valt vies tegen. We kibbelen voortdurend. Als Frank weer eens op zakenreis is neem ik mezelf voor dat niet meer te doen, maar die gewoonte lijkt sterker dan ikzelf. Misschien is het wel mijn manier van zijn aandacht vragen. Gezien te worden. Want als we niet ruziën, speelt hij met zijn telefoon, kijkt sport of gaat wielrennen.
Lees verder onder de advertentie
We hebben nooit meer eens samen plezier. Wij tegen de rest van de wereld, dat gevoel. Ik wil niet zo’n suf stel worden dat een uur lang geen woord wisselt als ze tegenover elkaar zitten in een restaurant, maar daar stevenen we wel op af. Frank heeft geen idee waar ik het over heb als ik weer eens klaag, zoals hij dat noemt. We hebben het toch goed, zegt hij. Ik word er moedeloos van. Ook omdat ik geen flauw idee heb hoe ik dit kan veranderen, zolang hij z’n kop in het zand blijft steken.”
Dit artikel is deel van een interviewserie en heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”