Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze week: varkensvlees.
Gisteren aten twee vriendjes van mijn zoon onverwacht mee. Sam, wiens ouders Joods zijn, en Achmed, moslim. Ik had alleen knakworstjes en appelmoes in huis. Sam en Achmed wilden dat niet omdat het varkensvlees was. Mijn zoon vroeg waarom dat niet mocht. Daar hadden Sam en Achmed geen antwoord op, en ik ook niet.
Tijd voor een lesje geschiedenis. Daar zijn kinderen dol op als je het een beetje spannend brengt. In het algemeen kunt u vertellen dat er verschillende godsdiensten zijn waarbij ieder zijn eigen regels hanteert. Volgens Joden en moslims wil God niet dat je varkens eet omdat die afval eten en in de modder wroeten. Varkens hebben gespleten voorhoeven en het zijn geen herkauwers. Koeienvlees zou wel zijn toegestaan omdat koeien netjes grazen in de wei, gespleten voorhoeven hebben en herkauwers zijn. Hindoes denken op hun beurt dat ze van God geen koeien mogen eten, die zijn namelijk heilig. En christenen denken dat het er niet zo toe doet.
Als de kinderen u vragen wie er gelijk heeft, zegt u dat niemand dat zeker weet. En dat het ook niet uitmaakt omdat iedereen het goed bedoelt. Er is maar één ding waar alle godsdiensten het over eens zijn: dat God wil dat je aardig voor elkaar bent. “Jullie denken toch ook niet over alles hetzelfde?” zegt u. “Terwijl jullie beste vriendjes zijn? Dat is juist leuk, dan hebben jullie elkaar meer te vertellen. Daarna speel je gezellig weer samen door.” Als ze dat doen zijn ze slimmer dan de president van Amerika, kunt u eraan toevoegen. Vinden ze vast ook leuk. Als alle ouders op de wereld nou even dit advies van de tantes overnemen, leven we binnen vijftien jaar in het paradijs.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
