Met de zomervakantie voor de deur vragen steeds meer ouders naar volgapparatuur voor hun kinderen: leveranciers verkopen in deze periode bijna twee keer zo veel, schrijft De Telegraaf.
Dat blijkt uit onderzoek van researchbureau Sherloq.
Ruim één op de drie ouders volgt hun kind(eren) via gps. De andere 65 procent heeft geen tracker, maar overweegt wel om er een te nemen. Vooral de ‘volg mijn vrienden’-functie op smartphones is populair, maar ook gps-horloges en zendertjes die bijvoorbeeld ingebouwd zijn in een sleutelhanger, worden steeds vaker verkocht. Ouders uit de Randstad zijn overigens het bezorgdst: bijna de helft geeft hun kind een volgsysteem mee als ze naar buiten gaan.
Lees ook
Waarom buitenspelen zo goed is voor kinderen (en hoe je het kunt stimuleren) >
Hoewel zo’n zendertje voor ouders misschien een veilig gevoel geeft, denkt pedagoog Herald Hofmeijer dat kinderen zich hierdoor niet optimaal kunnen ontwikkelen. “Afspraken over de buurt waarin ze mogen spelen en hierin af en toe fouten maken, hoort bij het opgroeien: we leren tenslotte van onze fouten”, zegt hij in De Telegraaf. “Wie bij elke verkeerde stap onmiddellijk vermanend wordt gebeld, ontwikkelt geen vermogen om zelf afwegingen te maken.”
Bron: De Telegraaf
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
