Liam maakt praatjes met zijn overleden oma, Marcia voorspelt gebeurtenissen en Max slaapt altijd met de deur dicht om de stroom geesten tegen te houden. Niet alles wat kinderen zeggen kun je afdoen als ‘een levendige fantasie’.
Lees verder onder de advertentie
Rinske (38), moeder van Liam (12):
“Als peuter en kleuter praatte mijn zoon regelmatig met overleden mensen. Zo hoorde ik hem een keer zeggen: ‘Ben jij oma Jans? Jij bent toch dood? Ja goed, zal ik zeggen, gaat goed met jou.’
Lees verder onder de advertentie
Even later vertelde hij me dat het goed ging met oma Jans, en dat ik dat tegen mijn partner Do moest zeggen. Oma Jans was een maand of vier daarvoor overleden. Ik wist niet eens dat hij dat nog wist, hij was net twee geworden. We hebben er niets mee gedaan, maar namen het wel serieus.
De groetjes van oma Jans
Ook later heeft hij nog weleens gezegd dat hij iemand zag. Zo zaten we in een vakantiehuisje en vroeg hij wat ‘die mevrouw’ daar deed. Wij zagen alleen maar een lege gang. ‘O’, zei hij, ‘ze is weg, maar zwaaide wel.’ Ze was door de muur verdwenen, vertelde hij. Twee jaar geleden is zijn eigen oma overleden (de dochter van oma Jans). We hoopten stiekem dat hij ook een teken van haar zou krijgen, maar dat is helaas nooit gebeurd. Liam is nu twaalf en weet niet meer dat hij ooit geesten zag.”
Emilia (42), moeder van Bobby (12), Carlos (8) en Marcia (5):
“‘Wie is die mevrouw die naast tante Lea zit?’ midden in een verder lege kamer roepen. Hardop lachen in bed, omdat ze gekriebeld wordt door een poesje, terwijl we geen katten hebben. Al dagen van tevoren aanvoelen dat haar broer ziek wordt of net voordat ik iets ga zeggen het al uitspreken. Wij kijken thuis niet meer vreemd op als onze jongste onzichtbare dingen ziet of gebeurtenissen voorspelt.
“Wij kijken thuis niet meer vreemd op als onze jongste onzichtbare dingen ziet”
Lees verder onder de advertentie
Van wie ze het heeft? Geen idee. Wij zijn zelf helemaal niet spiritueel. Maar onze Bobby zag vroeger ook al geesten, dat is na een paar jaar vanzelf overgegaan. We denken dus dat het een fase is.”
Nu is het welletjes
Kim (34), moeder van Max (11):
“Mijn zoon zag altijd een stroom mensen de trap opkomen. Het was de reden waarom we de deur van zijn kamer altijd dicht moesten doen en ’s avonds even wat ‘geesten’ de deur moesten wijzen met de woorden ‘Max gaat nu slapen, jullie moeten weg’.
“Hij vindt het fijn als ik met salie zijn kamer even ‘opruim’”
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels is Max groter, maar soms roept hij me nog weleens. Dan zit er ‘iets’ of ‘iemand’ en vindt hij het fijn als ik met salie zijn kamer even ‘opruim’. Ik geloof wat hij ziet en voelt, al zie ik zelf niets.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
De hoogzwangere Anouk Maas (38) heeft zich op Instagram uitgesproken over een opvallende ervaring tijdens een concertbezoek. Ze was verbaasde zich over het gedrag van haar medebezoekers.
Emoties kunnen je dag maken of breken, en soms voelt het alsof je verdwaalt in een eindeloze doolhof van gevoelens. Maar stel je eens voor dat je als kind gezonde manieren heeft ontwikkeld om die wirwar te ontrafelen. Dat noemen we emotionele intelligentie: het vermogen om je eigen emoties te herkennen, te benoemen en te […]
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
