Beeld: Getty Images
Liam maakt praatjes met zijn overleden oma, Marcia voorspelt gebeurtenissen en Max slaapt altijd met de deur dicht om de stroom geesten tegen te houden. Niet alles wat kinderen zeggen kun je afdoen als ‘een levendige fantasie’.
Rinske (38), moeder van Liam (12):
“Als peuter en kleuter praatte mijn zoon regelmatig met overleden mensen. Zo hoorde ik hem een keer zeggen: ‘Ben jij oma Jans? Jij bent toch dood? Ja goed, zal ik zeggen, gaat goed met jou.’
Even later vertelde hij me dat het goed ging met oma Jans, en dat ik dat tegen mijn partner Do moest zeggen. Oma Jans was een maand of vier daarvoor overleden. Ik wist niet eens dat hij dat nog wist, hij was net twee geworden. We hebben er niets mee gedaan, maar namen het wel serieus.
Ook later heeft hij nog weleens gezegd dat hij iemand zag. Zo zaten we in een vakantiehuisje en vroeg hij wat ‘die mevrouw’ daar deed. Wij zagen alleen maar een lege gang. ‘O’, zei hij, ‘ze is weg, maar zwaaide wel.’ Ze was door de muur verdwenen, vertelde hij. Twee jaar geleden is zijn eigen oma overleden (de dochter van oma Jans). We hoopten stiekem dat hij ook een teken van haar zou krijgen, maar dat is helaas nooit gebeurd. Liam is nu twaalf en weet niet meer dat hij ooit geesten zag.”
Lees ook – ‘Mijn zoon krijgt ’s nachts bezoek van een onzichtbaar meisje’ >
Emilia (42), moeder van Bobby (12), Carlos (8) en Marcia (5):
“‘Wie is die mevrouw die naast tante Lea zit?’ midden in een verder lege kamer roepen. Hardop lachen in bed, omdat ze gekriebeld wordt door een poesje, terwijl we geen katten hebben. Al dagen van tevoren aanvoelen dat haar broer ziek wordt of net voordat ik iets ga zeggen het al uitspreken. Wij kijken thuis niet meer vreemd op als onze jongste onzichtbare dingen ziet of gebeurtenissen voorspelt.
“Wij kijken thuis niet meer vreemd op als onze jongste onzichtbare dingen ziet”
Van wie ze het heeft? Geen idee. Wij zijn zelf helemaal niet spiritueel. Maar onze Bobby zag vroeger ook al geesten, dat is na een paar jaar vanzelf overgegaan. We denken dus dat het een fase is.”
Kim (34), moeder van Max (11):
“Mijn zoon zag altijd een stroom mensen de trap opkomen. Het was de reden waarom we de deur van zijn kamer altijd dicht moesten doen en ’s avonds even wat ‘geesten’ de deur moesten wijzen met de woorden ‘Max gaat nu slapen, jullie moeten weg’.
“Hij vindt het fijn als ik met salie zijn kamer even ‘opruim’”
Inmiddels is Max groter, maar soms roept hij me nog weleens. Dan zit er ‘iets’ of ‘iemand’ en vindt hij het fijn als ik met salie zijn kamer even ‘opruim’. Ik geloof wat hij ziet en voelt, al zie ik zelf niets.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
