Beeld: Getty Images
Helaas jongens, je luidruchtige klompjes zijn nergens meer te vinden – en meer leugens die het leven makkelijker maken.
Karin (30), moeder van Suus (2) en Niene (1):
“Mijn hele opvoeding bestaat uit leugentjes om bestwil: makkelijk en het voorkomt ongezellige ruzie. ‘Nee meisje, je kunt geen K3 kijken, want die zijn al naar huis.’ Of: ‘Hè hoe kan dat nou, doet je speelgoedpiano het niet?’ Ik vertel er maar niet bij dat ik hoogstpersoonlijk de batterijen eruit heb gepeuterd.
Een beetje zielig is wel dat Suus al een halfjaar op zoek is naar haar klompjes, gekregen van opa en oma. Ze heeft er twee weken mee door ons huis gebanjerd – op de tegelvloer, een enorme rotherrie. Toen ik het op een avond zat was, heb ik ze gauw achter in de kast gegooid. Inmiddels zoek ik dus al een halfjaar braaf mee.”
Lees ook – Smoesjes om eigen bestwil >
Yolande (37), moeder van Lou (5):
“Als ik het gevoel heb dat Lou tegen me liegt of als ik dit aan haar stem hoor, zeg ik altijd dat ik aan haar neus kan zien dat ze jokt. Zo heb ik haar zogenaamd al door haar voorspellende neus een paar keer kunnen betrappen op een leugentje: of ze wel of niet haar fruit op school heeft opgegeten, of het water weggegooid heeft in plaats van opgedronken. Ze kijkt me iedere keer weer vol ongeloof aan: jeetje, dat mama dat kan. Ze gelooft ook dat ik het bij andere kinderen niet kan zien omdat ik niet hun moeder ben.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
