Bijna tweederde van de leerkrachten in het basisonderwijs heeft kinderen in de klas die in armoede leven. Zij zien dat de prestaties van deze leerlingen achterblijven. Dat blijkt uit onderzoek van DUO Onderwijsonderzoek & Advies.
Lees verder onder de advertentie
Voor het onderzoek werden 700 leraren in het basisonderwijs ondervraagd. Zij gaven aan armoede bij hun leerlingen vooral te herkennen aan de kleding en/of schoenen. Zo zijn kleren bijvoorbeeld verouderd of dragen leerlingen altijd dezelfde kledingstukken of schoenen.
Lees verder onder de advertentie
Ook wordt armoede vaak herkend aan gesprekken na de vakanties, waaruit blijkt wat kinderen tijdens hun vakantie hebben gedaan. Eén op de vijf leerkrachten zegt daarom gestopt te zijn met deze kringgesprekken, omdat ze te pijnlijk zijn voor kinderen die in hun vakantie niets hebben gedaan vanwege geldgebrek.
Een kwart van de leerkrachten herkent armoede ook aan het ontbreken van een fiets of als het kind bijvoorbeeld niet meedoet aan sociale activiteiten buiten schooltijd.
Gemiddeld zijn er per klas twee leerlingen die in armoede leven. Het gaat dan om ouders met een inkomen dat net boven de bijstandsnorm ligt.
De prestaties van deze kinderen blijven achter bij die van de rest van de klas, blijkt uit het onderzoek. Ruim de helft van de leerkrachten geeft namelijk aan dat het in armoede opgroeien van hun leerlingen een negatieve invloed heeft op de schoolresultaten en bijna drie kwart zegt dat ook de sociaal-emotionele ontwikkeling van de kinderen eronder lijdt.
Lees verder onder de advertentie
Hulp
Om de gezinnen die in armoede leven bij te staan, zoekt bijna de helft van de leerkrachten soms contact met hulpinstanties. Ongeveer twee derde van de scholen is in staat om deze groep financieel te ondersteunen.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.